Λεπρές πόλεις, Tου Σταθη N. Kαλυβα

Από το kathimerini.gr

Are you talking to me? Η ατάκα του Ρόμπερτ Ντε Νίρο στη ταινία «Taxi Driver» του 1977 είναι παροιμιώδης. Ο ίδιος υποδύεται ένα μοναχικό, μανιοκαταθλιπτικό ταξιτζή της Νέας Υόρκης που τελικά καταφεύγει στην αυτοδικία και το λουτρό αίματος. Εκεί θα καταλήξει και ο Τσαρλς Μπρόνσον στη ταινία «Death Wish» του 1974, μια ταινία που περιγράφει πώς ένας Νεοϋορκέζος αρχιτέκτονας εκδικείται τον φόνο της γυναίκας του και τον βιασμό της κόρης του, αναζητώντας και εκτελώντας μικρούς και μεγάλους κακοποιούς στις σκοτεινές γωνιές της πόλης. Το ακροατήριο της εποχής χειροκροτούσε τις σκηνές αυτοδικίας με ενθουσιασμό.

Πραγματικός πρωταγωνιστής των ταινιών αυτών (και πολλών άλλων) είναι η Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’70, στον ρόλο της «λεπρής πόλης»: βρώμικη, διεφθαρμένη, ξεπεσμένη, βουτηγμένη μέσα στο έγκλημα και την πορνεία (την οποία ενσαρκώνει η δωδεκάχρονη Τζόντι Φόστερ στο «Taxi Driver»). Το σενάριο αυτό βρήκε, άλλωστε, τον πραγματικό πρωταγωνιστή του στο πρόσωπο του Μπέρναρντ Γκετζ, που τον Δεκέμβριο του 1984 πυροβόλησε τέσσερις νεαρούς όταν επιχείρησαν να τον ληστέψουν μέσα στο μετρό της πόλης.

Η Νέα Υόρκη της εποχής εκείνης λειτουργεί ακόμα ως αρχέτυπο αστικής παρακμής. Πρόκειται, βέβαια, για απλουστευτική εικόνα, καθώς την ίδια περίοδο γνώρισαν μεγάλη άνθηση οι τέχνες, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς διαβάζοντας την πρόσφατη αυτοβιογραφία της Πάτυ Σμιθ. Δεν είναι, όμως, αυθαίρετη. Ηταν πράγματι η χειρότερη περίοδος στην ιστορία της, η στιγμή που η Νέα Υόρκη έπιασε πάτο: με την εγκληματικότητα σε έξαρση, την έκρηξη του αριθμού των αστέγων και ναρκομανών, την πόλη να χάνει ένα εκατομμύριο κάτοικους από τη διαφυγή της μεσαίας τάξης στα προάστια και την ηγεσία της να αποδεικνύεται ανίκανη να δώσει λύσεις. Η πόλη άγγιξε την χρεοκοπία το 1975, αλλά ο τότε πρόεδρος της χώρας Τζέραλντ Φορντ απέρριψε τις εκκλήσεις για οικονομική βοήθεια. Το μπλακ άουτ του Ιουλίου του 1977 οδήγησε σε μαζικές ταραχές και λεηλασίες. Λίγοι πίστευαν τότε πως η πόλη είχε μέλλον. Η παρακμή φάνταζε απόλυτη και τελική. Ο Τζον Κάρπεντερ απέδωσε με ακρίβεια την αίσθηση αυτή στην ταινία του «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη» του 1981, παρουσιάζοντάς την ως απέραντη φυλακή.

Τα αίτια της παρακμής ήταν οικονομικά και κοινωνικά. Η πτώση της βιομηχανίας και το τέλος του λιμανιού οδήγησαν στη συρρίκνωση της οικονομικής βάσης της πόλης. Η άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων νέων μεταναστών προκάλεσε κοινωνικούς τριγμούς και συγκρούσεις. Ομως, πέρα από τις υλικές παραμέτρους, το πρόβλημα είχε και μια σαφή ιδεολογική διάσταση. Για την αμερικανική Δεξιά, η Νέα Υόρκη δεν ήταν παρά μια σύγχρονη Βαβέλ, μια διεφθαρμένη πόλη που άξιζε την τύχη της και έπρεπε να αφεθεί να πεθάνει. Για την Αριστερά, ήταν ένα εργαστήριο που προσφερόταν για την εφαρμογή νέων κοινωνικών συνταγών ανεξάρτητα από το κόστος τους για τη ζωή των κατοίκων.

Στο πλαίσιο αυτό κυοφορήθηκαν και επικράτησαν αντιλήψεις που απέκτησαν την ισχύ του αυτονόητου, μεγεθύνοντας το πρόβλημα και συμβάλλοντας στη διαιώνισή του: οι πυκνοδομημένες πόλεις θεωρήθηκαν απολιθώματα του παρελθόντος, καταδικασμένες στην εξαφάνιση προς δόξαν των «πράσινων» προαστίων· η εγκληματικότητα χαρακτηρίστηκε καθρέφτης της κοινωνικής αδικίας, άρα άλλη λύση από την γενική άρση των αδικιών δεν υπήρχε· η ανοχή της καθημερινής μικροπαραβατικότητας κρίθηκε προτιμότερη από την αστυνόμευση της· η ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική στο όνομα της στήριξης κακοσχεδιασμένων κοινωνικών προγραμμάτων θεωρήθηκε πως δεν είχε οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες· η επιβολή της τάξης περιγράφηκε ως φασισμός.

Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν κατέρρευσαν οι αντιλήψεις αυτές. Νέες δημοτικές αρχές πολιτεύτηκαν με βάση τη δημοσιονομική ευθύνη και τη δυναμική αντιμετώπισης της εγκληματικότητας (σήμερα έχει πέσει στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας ’60). Η αστυνομία έπαψε να αντιμετωπίζεται ως εχθρός της κοινωνίας και ο θύτης του εγκλήματος ως θύμα της κοινωνίας. Η μικροπαραβατικότητα συνδέθηκε με την μεγαλύτερη παραβατικότητα και αντιμετωπίστηκε αποφασιστικά με βάση το δόγμα της μηδενικής ανοχής. Ο καθαρισμός του μετρό της Νέας Υόρκης από τα γκράφιτι αναδείχθηκε σε κεντρικό σύμβολο της αλλαγής. Η στάση των κατοίκων απέναντι στην πόλη τους άλλαξε: κατάλαβαν πως ήταν ξεχωριστή και την αγκάλιασαν. Η μεσαία τάξη άρχισε να επιστρέφει στην πόλη ή, τουλάχιστον, να μην την εγκαταλείπει μαζικά. Τα πανεπιστήμια γνώρισαν μια περίοδο άνθησης. Μια νέα οικονομία στήθηκε πάνω στις υπηρεσίες, τον τουρισμό, την τεχνολογία και τις τέχνες. Δεν λύθηκαν, φυσικά, όλα τα προβλήματα ούτε υπήρξε ομοφωνία ως προς τις λύσεις που προκρίθηκαν, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία στήριξε τις αλλαγές και η ποιότητα ζωής βελτιώθηκε κατακόρυφα. Αυτό, άλλωστε, φάνηκε με εντυπωσιακό τρόπο την στιγμή του μεγάλου μπλακ άουτ του 2003: αντίθετα από το χάος και την βία του 1977, υπήρξε αφορμή για ένα μεγάλο πάρτι. Η Νέα Υόρκη είχε αναγεννηθεί.

Η ιστορία αυτή θα είχε αποκλειστικά ακαδημαϊκό ενδιαφέρον αν η Αθήνα του 2010 δεν θύμιζε τόσο έντονα τη Νέα Υόρκη του 1970. Οι διαφορές ανάμεσα στις δύο πόλεις είναι βέβαια τεράστιες. Μπορεί η σημερινή Αθήνα να μην έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα της Νέας Υόρκης του 1970, ωστόσο κινείται ταχύτατα προς την κατεύθυνση αυτή. Η εγκληματικότητα βρίσκεται σε ραγδαία άνοδο, η μεσαία τάξη εγκαταλείπει το κέντρο συμβάλλοντας στη διαδικασία γκετοποίησής του και η δημοτική αρχή δεν θα μπορούσε να είναι πιο ανεπαρκής. Το κέντρο της πόλης εκχωρήθηκε, με τρόπο που μόνο σκανδαλώδης μπορεί να χαρακτηριστεί, στους πλανόδιους λαθρέμπορους υπαλλήλους μιας διεθνούς μαφίας, τους τζάνκις και τους κάθε λογής μπαχαλάκηδες, με ή χωρίς βαριοπούλες, στο όνομα δήθεν φιλανθρωπικών και προοδευτικών αντιλήψεων. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί και η μακροχρόνια ιδεολογική απαξίωση και διαπόμπευση μιας ολοζώντανης μεσογειακής μητρόπολης ως «τερατούπολης» και «τσιμεντούπολης».

Η εμπειρία της Νέας Υόρκης δείχνει πως η έξοδος από την αστική παρακμή προϋποθέτει την άμεση και ριζική μεταστροφή βαθιά ριζωμένων αξιών και αντιλήψεων. Είναι αδύνατο να εφαρμοστεί ο νόμος και η τάξη, αν δεν το απαιτήσει επιτακτικά η ίδια η κοινωνία. Το ενθαρρυντικό είναι πως τέτοιου είδους μεταστροφές ευνοούνται από περιόδους βαθιάς κρίσης. Αλλωστε, μόνο όταν κινδυνεύει να χάσει κανείς κάτι σημαντικό συνειδητοποιεί την πραγματική του αξία.

* Ο κ. Στάθης Καλύβας είναι καθηγητής στο Γέιλ.

ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ !!!!

Πάμε γερά, με την εμπειρία, την όρεξη....και χωρίς να είμαστε το φαβορί !!!!

Νομίζω ότι η ώρα έφτασε !!!!

Προφυλακίστηκε για «στημένα» πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ

Διαβάζω στο SPORT-FM

Προφυλακίστηκε ο Τούρκος διεθνής αμυντικός, Φατίχ Ακιέλ, όπως ενημέρωσε ο δικηγόρος του. Οι κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν -για απάτη και συμμετοχή σε συμμορία- αφορούν «στημένα» παιχνίδια. Ο 33χρονος αγωνίστηκε με την φανέλα του ΠΑΟΚ την περίοδο 2005-2006, ενώ από το 2007 έως σήμερα φορούσε τη φανέλα της Κασίμπασα.

Ο ποδοσφαιριστής, μέλος της εθνικής Τουρκίας που κατέκτησε την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, είναι ένας από τα 46 άτομα που συνελήφθησαν εχθές για το «στήσιμο» αγώνων. Σε αυτά περιλαμβάνονται και άλλοι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία της χώρας.

Οι Αρχές της Τουρκίας ανέκριναν και τους 46 υπόπτους. Εξ αυτών κάποιοι αφέθησαν ελεύθεροι. Ανάμεσα τους ο παλαίμαχος διεθνής και νυν βοηθός προπονητή της (ομάδας Α΄ κατηγορίας) Μπουγιουκσεχίρ, Αρίφ Ερντέμ, και ο επιθετικός της ομάδας, Τανέρ Γκιουλερ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!!

25 Μαρτίου 2010 η μόνη μας ελπίδα δεν είναι πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα.
Να βάλουμε την Πατρίδα στην Καρδιά και το μυαλό μας και με πολύ δουλειά υπάρχει έξοδος από την κρίση !!!!

25η Μαρτίου - Αγία Λάυρα: Μύθοι;, άρθρο του Γιώργου Κεκαυμένου στο Αρδην

Παραθέτω το άρθρο, γιατί τις τελευταίες ημέρες κάποιοι θέλοντας να κάνουν τους κουλτουριάρηδες, κοιτούν τον λαό με τις παραδόσεις του ως κρετίνο και προσπαθούν να φέρουν την ιστορία στα μέτρα τους, εξυπηρετώντας τον εθνοκτόνο ρόλο τους .

25η Μαρτίου - Αγία Λάυρα: Μύθοι;

Συγγραφέας:

Γιώργος Κεκαυμένος

Άρδην τ. 68

Με αιχμή του δόρατος το γνωστό πλέον σε όλους βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, διεξάγεται μια ολομέτωπη επίθεση της «προοδευτικής ιστοριογραφίας» ενάντια σε κάθε εθνικό «μύθο», δηλαδή ενάντια σε καθετί που θέλει την Εκκλησία να έχει μια ουσιαστική συμβολή στη διάσωση της ελληνικότητας κατά τα τετρακόσια χρόνια της τουρκικής κατοχής, αλλά και στο ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821. Ένας από αυτούς τους μύθους, που υποτίθεται πως συντηρούνται μέχρι σήμερα, κατεξοχήν από την Εκκλησία, είναι και η ύψωση του λάβαρου της Επανάστασης από τον Π.Π. Γερμανό στην Αγία Λαύρα, στις 25 Μαρτίου. Φυσικά, ο κατεξοχήν μύθος δεν είναι άλλος από την ίδια την ημερομηνία της 25ης Μαρτίου, αφού κατ’ αυτούς η Επανάσταση είχε ξεκινήσει ήδη κάποιες μέρες νωρίτερα, ενώ η 25η Μαρτίου επιλέχθηκε μετά από αρκετά χρόνια, μόνο και μόνο για να συνδεθεί η Εκκλησία με την Επανάσταση, παρ’ όλο που στην αρχή την είχε καταδικάσει και αφορίσει.
Ας δούμε όμως από κοντά και τα δύο αυτά γεγονότα, ώστε να διαπιστώσουμε καταρχήν το αν και κατά πόσον είναι μύθοι, και σε κάθε περίπτωση ποιος είναι υπεύθυνος για την όποια παραχάραξη ή διαστρέβλωση που έχουν τυχόν υποστεί.

25η Μαρτίου

Κατά τους αποδομητές ιστορικούς, η 25η Μαρτίου επιλέχθηκε ως ημερομηνία για τον εορτασμό της ελληνικής Επανάστασης «μόλις το 1838 […] χωρίς πάντως την ακρίβεια που επέβαλλε η ιστορική έρευνα και τα πραγματικά γεγονότα». Και αυτό, γιατί «τα γεγονότα υπαγόρευαν την επιλογή είτε της 24ης Φεβρουαρίου, με την εκδήλωση του κινήματος του Υψηλάντη, ή έστω της 23ης Μαρτίου, όταν ξεσπά η επαναστατική δράση στην Πελοπόννησο». Και επειδή «η ισχύς του συμβολισμού επικράτησε των πορισμάτων της έρευνας, σήμερα κανένας δεν πιστεύει πλέον ότι η ελληνική Επανάσταση κηρύχθηκε όντως την 25η Μαρτίου 1821, ούτε ότι αυτό συνέβη στην Αγία Λαύρα». Και ποιος επέβαλε τελικά την 25η Μαρτίου ως ημέρα για να γιορτάζεται η Επανάσταση; Η Εκκλησία, φυσικά, για να επιτευχθεί τελικά «η σύνδεση … της εθνικής επετείου με τη θρησκευτική εορτή και τους συμβολισμούς για το έθνος που συνεπαγόταν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου»¹. Έτσι, η 25η Μαρτίου είναι συνολικά ένας θρύλος που «σαφώς εφευρέθηκε εκ των υστέρων, για να συνδεθεί η Επανάσταση με την υπόσχεση της Ελεύσεως του Σωτήρα κατά τον Ευαγγελισμό της Μαρίας και βέβαια για να συνδεθεί η Επανάσταση (που κατ’ αρχάς έγινε με δεδηλωμένη αντίρρηση της επίσημης Εκκλησίας) με την ευλογία της εκκλησιαστικής ηγεσίας»².

Με τα λόγια του Β. Κρεμμυδά: «Η Εκκλησία και όλες οι βαθιά συντηρητικές δυνάμεις έχουν κατασκευάσει τις οχυρώσεις της εξουσίας τους με ιστορικά ψεύδη και γι’ αυτό η αλήθεια για το παρελθόν είναι ο εχθρός τους»³. Στην πραγματικότητα, «η Επανάσταση άρχισε σε δύο ημερομηνίες. Στις 22 Φεβρουάριου στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και στις 23 Μαρτίου στην Καλαμάτα. Όμως επειδή ήθελαν να συνδεθεί η εθνική εορτή με την Εκκλησία, προτίμησαν την 25η Μαρτίου, που είναι και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Αυτό είναι το γεγονός»⁴.

Είναι όμως αυτό το γεγονός;

Απολύτως όχι. Η 25η Μαρτίου ορίστηκε ως ημερομηνία για την έναρξη της Επανάστασης όχι το 1838, για να εξυπηρετηθεί η Εκκλησία και τα όποια ιδιοτελή συμφέροντά της, όπως ισχυρίζονται με τόση βεβαιότητα οι… ειδικοί, αλλά ήδη από το 1820. Και όχι από κάποιον μεμονωμένο αγωνιστή ή αγωνιστές, ή γενικά από τους επαναστατημένους Έλληνες, αλλά από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Και θα το ήξεραν αυτό οι καλοί ιστορικοί μας αν είχαν κάνει τον κόπο να διαβάσουν τα Απομνημονεύματα των αγωνιστών του ’21, με πρώτα και καλύτερα αυτά του Κολοκοτρώνη⁵, ή, έστω, την Ιστορία του Τρικούπη⁶, ή – τουλάχιστον! – την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους⁷, το «έργο αναφοράς»⁸, όπως οι ίδιοι ομολογούν ότι είναι, «το καμάρι μας»⁹, όπως οι ίδιοι τη χαρακτηρίζουν.
Και γιατί ο Αλέξανδρος Υψηλάντης επέλεξε, από το 1820, αυτή ειδικά την ημερομηνία για τον ξεσηκωμό του Γένους, και όχι οποιανδήποτε άλλη; Μα ακριβώς επειδή συνέπιπτε με τη γιορτή του Ευαγγελισμού, στην οποία (γιορτή) ο Υψηλάντης ήθελε να δώσει μια καινούργια συμβολική σημασία, «ως ευαγγελιζομένην την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους»¹⁰.

Γι’ αυτό και ο Κολοκοτρώνης είχε λάβει ήδη από το 1820 επιστολές από τον Υψηλάντη, με τις οποίες τον πληροφορούσε ότι η ημέρα του ξεσηκωμού θα ήταν η 25η Μαρτίου, ώστε να είναι μέχρι τότε έτοιμος: «… εις τα ’20 με ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντη διά να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως»¹¹. Και από εκείνη τη στιγμή μέχρι τον Μάρτη, ο Κολοκοτρώνης, πιστός στον μεγάλο αρχηγό, πραγματικά μηνούσε σ’ όλον τον Μοριά «…την ημέραν του Ευαγγελισμού να είναι έτοιμοι, και κάθε επαρχία να κινηθή»¹². Έτσι, η 25η Μαρτίου 1821 έγινε από τότε, για όλους τους ραγιάδες, η προσδιορισμένη ημέρα. Γι’ αυτό και στη σύσκεψη της Βοστίτσας αυτή η ημερομηνία ανακοινώθηκε από τον Παπαφλέσσα ως η ημερομηνία για τον ξεσηκωμό¹³, και στη σύσκεψη των οπλαρχηγών της Ρούμελης στη Λευκάδα. Οι Ρουμελιώτες μάλιστα, σε αντίθεση με τον σκεπτικισμό των προκρίτων του Μοριά, τη δέχτηκαν αμέσως και με μεγάλον ενθουσιασμό, ξεκινώντας ευθύς όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες¹⁴. Έτσι, παρά το ότι στη Μολδοβλαχία είχε κηρυχθεί η Επανάσταση από τον Υψηλάντη ήδη από τις 24 του Φλεβάρη, στον Μοριά και στη Ρούμελη ο Κολοκοτρώνης και όλοι οι άλλοι καπεταναίοι περίμεναν υπομονετικά να έρθει η «προσδιορισμένη» και γι’ αυτούς ημέρα, ώστε να «κινήσουν» και εκείνοι με τη σειρά τους τον «ξεσηκωμόν»¹⁵. Τους πρόλαβαν όμως τα γεγονότα, και τελικά η Επανάσταση ξεκίνησε δυο -τρεις μέρες νωρίτερα από την «προσδορισμένην» και γεμάτη συμβολισμούς ημέρα.

Δηλαδή, η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου όχι μόνον δεν ορίστηκε εκ των υστέρων, για να ικανοποιηθεί η Εκκλησία, αλλά, αντίθετα με ό,τι ισχυρίζονται οι «απομυθευτές» ιστορικοί, η 25η Μαρτίου ορίστηκε εκ των προτέρων, το 1820, από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Γι’ αυτό και από τις αρχές του 1821 η 25η Μαρτίου είχε καταστεί για όλους τους υπόδουλους Έλληνες η «προσδιορισμένη ημέρα» για την έναρξη της Επανάστασης, που άλλοι την περίμεναν με λαχτάρα και άλλοι με σκεπτικισμό, ο καθένας για τους δικούς του λόγους… Το γιατί η Επανάσταση ξεκίνησε τελικά δυο -τρεις μέρες «προ της προσδιορισθείσης ημέρας» είναι πράγματι ένα ζήτημα, το οποίο όμως δεν διέλαθε της ιστορικής επιστήμης ήδη από τον 19ο αι., η οποία και προέβη στις ανάλογες έρευνες και αναλύσεις¹⁶.

Κατόπιν όλων αυτών, θα μπορούσε πολύ δίκαια να αναρωτηθεί κανείς: Γιατί άραγε οι «προοδευτικοί» ιστορικοί μας, στο θέμα της έναρξης της Επανάστασης επιδεικνύουν σχολαστικισμό μεσοπολεμικού γυμνασιάρχου, λεπτολογώντας, μέχρι σημείου γελοιότητας θα έλεγα, για το ποια ακριβώς ημέρα έπεσε η πρώτη τουφεκιά, κατακεραυνώνοντας μά­λιστα με τον πιο οξύ και προσβλητικό τρόπο, ως επικίνδυνους και αντιδραστικούς μυθοπλόκους, όλους όσοι τολμούν να γιορτάζουν την έναρξή της λίγες μέρες μετά από τότε που πραγματικά ξεκίνησε;

Είναι απλό: Διότι δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να συνδεθεί το ’21, άμεσα ή έμμεσα, με την Εκκλησία και το χριστιανικό αίσθημα των Ελλήνων. Γι’ αυτό και πρέπει όλοι οι Έλληνες να πεισθούν και να χωνέψουν καλά πως η Επανάστασή τους ήταν αποκλειστικό προϊόν και γνήσιο τέκνο του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, στο οποίο η Εκκλησία όχι μόνο δεν είχε την παραμικρή συμβολή, αλ­λά το πολέμησε κιόλας ανελέητα, και το οποίο, στο τέλος, με έναν εντελώς ανήθικο τρόπο, απλώς το καπηλεύτηκε, δημιουργώντας όλους τους σχετικούς «μύθους».

Όμως και ο Κολοκοτρώνης και οι υπόλοιποι αγωνιστές, που ζούσαν όλοι το 1838¹⁷, ήταν σε θέση να γνωρίζουν πολύ καλά από μόνοι τους πως η Επανάσταση στον Μοριά είχε αρχίσει δυο -τρεις μέρες νωρίτερα από την 25η Μαρτίου¹⁸, μη έχοντας την ανάγκη κανενός όψιμου υπέρμαχου της ιστορικής «αλήθειας» για να είναι «ιστορικά ακριβείς». Να πάρει η ευχή, αυτοί ήταν, κι όχι κάποιοι άλλοι, που ξεκίνησαν την Επανάσταση και στις 21 και στις 22 και στις 23 του Μάρτη! Όμως, στην ψυχή και στην καρδιά τους, η επίσημη μέρα για την έναρξη της Επανάστασης δεν θα μπορούσε να οριστεί παρά μόνον στην ημερομηνία εκείνη, την οποία είχε επιλέξει ο μεγάλος αρχηγός της ήδη από το 1820, και μάλιστα με τον ίδιον ακριβώς εθνικοθρησκευτικό συμβολισμό που εκείνος πρώτος τής είχε προσδώσει.

Αυτά βίωσαν ως άμεση προσωπική εμπειρία τους και αυτά κατέθεσαν ως αιώνια ιστορική μνήμη οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του ’21, οι οποίοι ούτε λωτοφάγοι ήταν, ούτε και ευχείρωτα ανδρείκελα του κάθε φτηνού προπαγανδιστή. Γι’ αυτό και το 1838 πανηγύρισαν την καθιέρωση της 25ης Μαρτίου με τον πιο λαμπρό, αλλά και με τον πιο συγκινητικό τρόπο¹⁹.

Έτσι, για να κλείσουμε και με μια ποιητική υπέρβαση, μπορούμε χωρίς κανέναν δισταγμό ψυχής να πούμε πως ο πραγματικός συντάκτης του Β.Δ. του 1838 τελικά δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, που είναι, θαρρείς, λες και τό ’γραψε με τα ίδια του τα χέρια…

Αγία Λαύρα

Στην Αγ. Λαύρα συγκεντρώθηκαν για σύσκεψη στις 14 Μαρτίου του 1821 εκείνοι οι πρόκριτοι του Μοριά που είχαν αποφύγει να πάνε στην Τριπολιτσά, όπου τους είχαν καλέσει οι Τούρκοι, ως απόδειξη για την πίστη τους και την υποταγή τους. Εκεί, έντρομοι και απελπισμένοι, συζητούσαν για το ποια θα έπρεπε να είναι η στάση τους απέναντι στην προγραμματισμένη για τις 25 Μαρτίου Επανάσταση. Τότε, αφού ακούστηκαν διάφορες προτάσεις πανικού και απελπισίας, πρυτάνευσε τελικά η πρόταση του Φωτήλα για έγκριση της επικείμενης Επανάστασης και συμμετοχή τους σ’ αυτήν. Αμέσως μετά την αποδοχή της πρότασης Φωτήλα διασκορπίστηκαν²⁰.

Σ’ αυτήν τη σύσκεψη της Αγίας Λαύρας συμμετείχε και ο Π.Π. Γερμανός, ο οποίος, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, ευλόγησε κιόλας στις 17 Μαρτίου, ανήμερα στο πανηγύρι του μοναστηριού, την έναρξη της Επανάστασης με την τέλεση δοξολογίας και με την ορκωμοσία των αγωνιστών²¹. Ο Π.Π. Γερμανός λοιπόν βρέθηκε πραγματικά στην Αγ. Λαύρα, όχι όμως στις 25 Μαρτίου παρά λίγες μέρες νωρίτερα, οπότε και, όπως φαίνεται, ευλόγησε και τα ιερά όπλα των επαναστατών.

Αυτή η συγκέντρωση των αγωνιστών στην Αγ. Λαύρα μετατοπίστηκε λίγο αργότερα από τις 14 στις 25 Μαρτίου. Και αυτό έγινε μάλλον από καθαρή σύγχυση. Άλλωστε, το ότι ο Π.Π. Γερμανός στις 25 Μαρτίου δεν ήταν στην Αγία Λαύρα το πληροφορούμαστε από τα ίδια τα Απομνημονεύματά του, όπου δεν αναφέρει απολύτως τίποτε γι’ αυτό. Η Αγία Λαύρα λοιπόν δεν είναι ούτε ένα ανύπαρκτο γεγονός, ούτε, πολύ περισσότερο, ένας μύθος τον οποίο δημιούργησε η Εκκλησία, όπως με τόσο φανατισμό και πείσμα προσπαθούν να μας πείσουν οι «προοδευτικοί» ιστορικοί. Είναι απλώς μια χρονολογική σύγχυση λίγων ημερών, για τη δημιουργία της οποίας ούτε ο Π.Π. Γερμανός ούτε κάποιος άλλος κληρικός έχει την παραμικρή ευθύνη.

Άλλωστε, το ξαναλέμε εδώ και πάλι, η Εκκλησία δεν είχε κανέναν λόγο ούτε και καμιά ανάγκη να φτιάξει πάνω στην ημερομηνία της 25ης Μαρτίου οποιονδήποτε μύθο, γιατί αυτή ήταν μια ημερομηνία που δεν την επέλεξε ούτε την «έπλασε» η Εκκλησία, αλλά την είχε καθορίσει από το 1820 ο ίδιος ο Υψηλάντης.

Ποιος όμως μίλησε πρώτος για την κήρυξη της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου, δημιουργώντας έτσι και διαδίδοντας τον σχετικό «μύθο»; Κάποιος παπάς, κάποιος δεσπότης; Κάθε άλλο. Ένας λαμπρός Ευρωπαίος, ο Γάλλος Πουκεβίλ, στην Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, που εξέδωσε το 1824.

Όταν λοιπόν ο κ. Κρεμμυδάς, και όσοι τον ακολουθούν, εξακολουθούν να θεωρούν πως, «προκειμένου να συνδεθεί η Εκκλησία με το Έθνος κατασκευάστηκε ένας από τους πιο ανθεκτικούς ιστορικούς μύθους»²², στολίζοντας μάλιστα γι’ αυτό την Εκκλησία με ένα σωρό χαρακτηρισμούς, τους οποίους αναφέραμε παραπάνω, είναι απολύτως βέβαιο πως δεν ακολουθούν ούτε κατ’ ελάχιστον την «επιστημονική έρευνα», τη «νηφάλια επιστημονική διαπραγμάτευση» και την «αυστηρή ιστορική μέθοδο», στην οποίαν ευκαίρως-ακαίρως ομνύουν²³. Αντίθετα, διασπείρουν ένα ιστορικό ψεύδος²⁴, διαπλάθουν έναν δήθεν προοδευτικό αντι-μύθο, με μια προπέτεια και μια επιθετικότητα που είναι βέβαια απαράδεκτη για κάθε ψύχραιμο και αντικειμενικό άνθρωπο. Και επειδή έχει παραγίνει το κακό με τον μύθο περί τους «μύθους» της Εκκλησίας σχετικά με το ’21, κάποιοι αποδομητές ιστορικοί προσπαθούν τώρα να είναι όσο πιο προσεκτικοί μπορούν. Έτσι, ο Σ. Παπαγεωργίου περιγράφει με ιδιαίτερη ακρίβεια την προέλευση του «μύθου» της Αγίας Λαύρας αποκλειστικά και μόνον από την πένα του Πουκεβίλ²⁵. Στο τέλος βέβαια δεν παραλείπει να παρατηρήσει πως, αν και υπεύθυνος για τη δημιουργία του «μύθου» (δηλαδή της συγκεκριμένης ιστορικής σύγχυσης) είναι ο Πουκεβίλ, η Εκκλησία βολεύτηκε πολύ μ’ αυτόν, αφού η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι ο μοναδικός συνδετικός αρμός της με την Επανάσταση, μιας και η 25η Μαρτίου είναι η γιορτή του Ευαγγελισμού²⁶.

Το ότι ο κ. Παπαγεωργίου ανακάλυψε τον Πουκεβίλ λίγο δεν είναι. Τόσο που έκαμε, μεγάλη δόξα. Άλλωστε, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως καθηγητές της περιωπής ενός Κρεμμυδά τον Πουκεβίλ τον αγνοούν πλήρως! Αυτό μας κάνει να ελπίζουμε πως κάποια μέρα ο κ. Παπαγεωργίου θα ανακαλύψει ΚΑΙ την Ιστορία του Τρικούπη ΚΑΙ τα Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη αλλά Κ Α Ι την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους!

Απόλυτα ακριβές είναι και το γεγονός πως ο Π.Π. Γερμανός ευλόγησε τα όπλα της Επανάστασης. Και αν δεν τα ευλόγησε στις 25 Μαρτίου στην Αγία Λαύρα, τα ευλόγησε στις 23 Μαρτίου²⁷ στην Πάτρα, την πρώτη-πρώτη μέρα της Επανάστασης (όπως τη θέλουν άλλωστε και οι «προοδευτικοί» ιστορικοί), όπου όρκισε τους Πατρινούς επαναστάτες στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, στον σταυρό τον οποίο ύψωσε εκεί²⁸.

Με αφορμή το παραπάνω γεγονός, μπορούμε εδώ ευρύτερα να παρατηρήσουμε πως η παρουσία του κλήρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Επανάσταση από την πρώτη ημέρα που αυτή ξέσπασε, και αυτό είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Έτσι, την ίδια μέρα που ο Π.Π. Γερμανός ευλογούσε τα όπλα στην Πάτρα, στην Καλαμάτα 24 ιερείς και ιερομόναχοι, μπροστά στον ναό των Αγίων Αποστόλων θα ευλογούσαν, ύστερα από μια συγκινητική δοξολογία, τις ελληνικές σημαίες, και θα όρκιζαν τους αγωνιστές²⁹. Το ίδιο έγινε και στη Ρούμελη από τον επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα. Επίσης, ο Έλους Άνθιμος, αυτή η ηρωική και τόσο άδικα ξεχασμένη μορφή του Αγώνα, δεν έχανε την ευκαιρία να ευλογεί τα όπλα, σε όποια περιοχή κι αν πήγαινε.

Το πιο εκπληκτικό όμως δεν είναι πως η Εκκλησία ευλόγησε την κήρυξη της Επανάστασης στον ελλαδικό χώρο, αλλά ότι πιο πριν είχε ήδη ευλογήσει την έναρξη της Επανάστασης από τον Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία! (Αυτή κι αν δεν είναι η πρώτη-πρώτη μέρα της Επανάστασης!) Πιο συγκεκριμένα, στις 26 Φεβρουαρίου 1821, σε μια μεγαλόπρεπη τελετή, ο μητροπολίτης Ιασίου Βενιαμίν ευλόγησε μέσα στον ναό των Τριών Ιεραρχών τη σημαία της Επανάστασης και περιέζωσε τον Υψηλάντη με το ξίφος του, υπό τον ξέφρενο ενθουσιασμό των στρατιωτών και του πλήθους³⁰. Ένα εκπληκτικό γεγονός, που έχει όμως αποκρυβεί εντελώς όχι μόνον από τα ιστορικά μας συγγράμματα, αλλά ακόμη και από τα σχολικά μας βιβλία. Ειδικά αυτή η τελετή του Ιασίου αποδεικνύει περίτρανα πως όχι μόνον δεν είναι μύθος το ότι η Εκκλησία ευλόγησε τα λάβαρα και τα όπλα του αγώνα, αλλά ότι η όντως αλήθεια είναι πως τα ευλόγησε από την πρώτη κιόλας μέρα της έναρξής του!

Από όσα αναφέραμε πιο πάνω, μπορούμε εντέλει να πούμε πως μάλλον αδικημένος είναι ο κλήρος από τις αναφορές της ιστορικής επιστήμης, αλλά ακόμη και των σχολικών βιβλίων, ως προς τη συμβολή του στην έναρξη της Επανάστασης, παρά ευνοημένος…

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Χ. Κουλούρη, Μύθοι και Σύμβολα μιας Εθνικής Επετείου, Κομοτηνή 1995.

2. Κ. Γεωργουσόπουλος, «Ιστορία και Θρύλος», εφ. Τα ΝΕΑ, 17-3-2007.

3. Β. Κρεμμυδά, «Η Σύγκρουση για την Ιστορία. Ο Ιστορικός στη Χλεύη του Λαού», εφ. Τα ΝΕΑ, 26-04-2007. βλ. και του ιδίου, «H Eκκλησία στο Eικοσιένα. Mύθοι και Ιδεολογήματα», εφ. Τα ΝΕΑ, 22-03-2005.

4. Β. Κρεμμυδάς, «Δεν χωράνε 5 αιώνες ιστορίας σε 130 σελίδες», στο άρθρο–αφιέρωμα «Ιστορία μου, αμαρτία μου...λάθος μου μεγάλο», εφ. ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 24-3-2007. Του ιδίου, «H Eκκλησία στο Eικοσιένα. Mύθοι και ιδεολογήματα», εφ. ΤΑ ΝΕΑ, 22-03-2005.

5. Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836, υπαγόρευσε Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης, Αθήνησιν 1846, σσ. 47-48.

6. Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 23, εν Αθήναις 18883, σ. 19. Για την Ιστορία του Σ. Τρικούπη η κ. Κουλούρη επιφυλάσσει, και δικαίως, ιδιαίτερα θερμά λόγια: «Έργο μετρημένο, χωρίς στόμφο. H Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του Σπυρίδωνος Τρικούπη», εφ. Το ΒΗΜΑ, 9-04-2006. Καιρός όμως είναι να καταλάβουμε κάποτε πως τα μετρημένα έργα καλόν είναι να τα διαβάζουμε κιόλας πού και πού, και όχι μόνον να τα εκθειάζουμε...

7. ΙΕΕ, τ. ΙΒ΄, σ. 77.

8. Χ. Κουλούρη, «Μύθοι και Αλήθειες για το ’21», εφ. Το ΒΗΜΑ, 25-3-2007. Συγκεκριμένα, η κ. Κουλούρη θεωρεί πως η ΙΕΕ είναι ένα έργο αναφοράς διότι διαψεύδει τους μύθους σχετικά με τον ρόλο της Εκκλησίας και επιμένει στην αυστηρή ιστορική μέθοδο.

9. Χαρακτηρισμός που απέδωσε στην ΙΕΕ ο καθηγητής Γιάννης Γιαννουλόπουλος σε τηλεοπτική εμφάνισή του.

10. Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 23, εν Αθήναις 18883, σ. 19.

11. Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836, υπαγόρευσε Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης, Αθήνησιν 1846, σσ. 47-48. Η γνώση της ημερομηνίας αυτής είναι κοινό κτήμα όλων των αγωνιστών του ’21: Ν. Σπηλιάδου, Απομνημονεύματα, τ. 1, Αθήνησιν 1851, σσ. 31, 61, Φωτάκου, Πρώτου Υπασπιστού του Θ. Κολοκοτρώνη, Απομνημονεύματα, Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις, Θεσσαλονίκη 1977, τ. 1, σσ. 42 (κεφ. Α΄), 56 (κεφ. Β΄).

12. Θ. Κολοκοτρώνη, όπ. παρ., σ. 50. Βλ. και Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 51, εν Αθήναις 18883, σ. 41.

13. Φωτάκου, όπ. παρ., σ. 42 (κεφ. Α΄).

14. ΙΕΕ, τ. ΙΒ΄, σ. 79.

15. Φωτάκου, όπ. παρ.σ. 56 (κεφ. Β΄).

16. Το ζήτημα αυτό απασχόλησε ιδιαίτερα τον Σ. Τρικούπη, ο οποίος στην Ιστορία του το διερεύνησε καθ’ όλη του την έκταση, δίνοντας εκεί όλες τις απαραίτητες εξηγήσεις και διευκρινίσεις: Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 25 κ. εξ., εν Αθήναις 18883, σ. 21 κ. εξ.

17. Όσοι βέβαια δεν είχαν πέσει στον αγώνα.

18. Βλ. σχ. Θ. Κολοκοτρώνη, όπ. παρ., σ. 51, Φωτάκου, όπ. παρ., σσ. 56-57 (κεφ. Β΄). Ν. Σπηλιάδου, όπ. παρ. σσ. 62-64, Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 58 κ. εξ.

19. Για το πώς πανηγύρισαν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του τον πρώτο επίσημο εορτασμό του ’21, και για το πώς περιγράφουν τους πανηγυρισμούς αυτούς οι ξένοι αυτόπτες μάρτυρες όλων των σχετικών εκδηλώσεων, βλ. το άρθρο Στις 25 Μαρτίου του 1838 η πρεμιέρα της Εθνικής Γιορτής, εφ. Καθημερινή 24/25-3-2007. Περιμένουμε πραγματικά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το σπουδαίο έργο που ετοιμάζεται να εκδώσει ο καθηγητής Ενεπεκίδης, στο οποίο θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις σχετικές με το γεγονός αυτό περιγραφές και αφηγήσεις.

20. Φωτάκου, όπ. παρ. σσ. 45-46 (κεφ. Α΄).

21. ΙΕΕ, τ. ΙΒ΄, σ. 82.

22. Β. Κρεμμυδά, «H Eκκλησία στο Eικοσιένα. Mύθοι και ιδεολογήματα», εφ. Τα ΝΕΑ 22-3-2005.

23. Β. Κρεμμυδά, «Η Σύγκρουση για την Ιστορία. Ο Ιστορικός στη Χλεύη του Λαού», εφ. Τα ΝΕΑ, 26-04-2007, Χ. Κουλούρη, «Μύθοι και Αλήθειες για το ’21», εφ. Το ΒΗΜΑ, 25-3-2007.

24. Τα όσα λέει ο κ. Κρεμμυδάς για τον πρωτοσύγκελο και το έγγραφό του σχετικά με την Αγία Λαύρα, για να αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι οι ιστορικοί μύθοι κατασκευάστηκαν από την Εκκλησία, μόνο σαν καλαμπούρι μπορούν να εκληφθούν. Επιπλέον, δεν τιμά τον σεβαστό καθηγητή το γεγονός ότι αγνοεί ή αποκρύπτει (το ίδιο είναι) τον ρόλο του Πουκεβίλ στη δημιουργία της συγκεκριμένης ιστορικής παρεξήγησης.

25. Σ. Παπαγεωργίου, Από το Γένος στο Έθνος. Η Θεμελίωση του Ελληνικού Κράτους, 1821-1864, Αθήνα 2004, σ. 111.

26. Σ. Παπαγεωργίου, όπ. παρ. σ. 112.

27. Και όχι στις 26 του Μαρτίου, όπως το θέλει ο κ. Κρεμμυδάς στο «Δεν χωράνε 5 αιώνες ιστορίας σε 130 σελίδες», στο άρθρο–αφιέρωμα «Ιστορία μου, αμαρτία μου... λάθος μου μεγάλο», εφ. ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 24-3-2007.

28. Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σ. 62, εν Αθήναις 18883, σ. 50.

29. ΙΕΕ, τ. ΙΒ΄, σ. 90.

30. Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 18602, σσ. 40-41, εν Αθήναις 18883, σσ. 32-33. ΙΕΕ, τ. ΙΒ΄, σ. 25

Ερώτηση στη βουλή για την παρουσία της Υφυπουργού Θεοδώρας Τζάκρη σε "Μακεδονικό" Γλέντι

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΘΕΜΑ: ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΖΑΚΡΗ ΣΕ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ» ΓΛΕΝΤΙ

Πριν λίγες ημέρες η κυρία Θεοδώρα Τζάκρη σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ παρευρέθηκε στον ετήσιο χορό του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμπελιών. Στην συγκεκριμένη εκδήλωση ακουστήκαν μεταξύ άλλων και «μακεδονικά» «πατριωτικά» τραγούδια (σύμφωνα με τους διοργανωτές) , όπως άλλωστε αποδεικνύεται και από σχετικά βίντεο τα οποία έχουν αναρτηθεί στο internet. Το όλο κλίμα ήταν ακραία ανθελληνικό με σκοπιανά άσματα και συνθήματα για την «Μακεδονία του Αιγαίου», από παρακρατικά υποκείμενα τα οποία δηλώνουν μέλη της «μακεδονικής μειονότητας», και από άτομα της αποσχιστικής οργάνωσης «Ουράνιο Τόξο».

Συνεπώς ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός,

Α) Υπήρξε εκπροσώπηση της πολιτείας στη συγκεκριμένη εκδήλωση;

Β) Γνώριζε το περιεχόμενο της εκδήλωσης, και αν ναι συμφωνεί με αυτό;

Γ) Τι έπραξε κατά την διάρκεια των «μακεδονικών» (σκοπιανών) χορών, αποχώρησε ή τους νομιμοποίησε με την παραμονή της στο «γλέντι» των σκοπιανών;

Αθήνα 15.03.2010
Οι ερωτώντες Βουλευτές

Αθανάσιος Πλεύρης, Βουλευτής Α’ Αθηνών

Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, Βουλευτής Β’ Αθηνών

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ

Στηρίζουμε τις Ελληνικές επιχειρήσεις!!!! ΜΕΒΓΑΛ

Ο περίεργος στηρίζει τις Ελληνικές επιχειρήσεις και ελπίζει να αναπτυχθούν και στο εξωτερικό, το έχουμε ανάγκη.

Από την ιστοσελίδα της εταιρείας διαβάζουμε

Πρέσβεις του ελληνικού γάλακτος στον κόσμο

Στη ΜΕΒΓΑΛ πιστεύουμε στην υπεροχή των αγνών ελληνικών προϊόντων. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα ποιοτικά, μοναδικά γαλακτοκομικά προϊόντα της χώρας μας αποκτούν όλο και μεγαλύτερη ζήτηση παγκοσμίως. Με την ανάπτυξη του δικτύου διανομής μας και με πρεσβευτή τα μοναδικά προϊόντα μας, διαφημίζουμε σε όλο τον κόσμο τις αξίες της μεσογειακής διατροφής και του υγιεινού τρόπου ζωής. Από το 1985, έχουμε αναπτύξει έντονη εξαγωγική δραστηριότητα. Σήμερα, οι εξαγωγές αποτελούν το 11% περίπου του συνολικού κύκλου εργασιών της εταιρείας με υψηλούς ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης. Το ευρύ δίκτυο αντιπροσώπων που διαθέτουμε εφοδιάζει 24 χώρες και στις 5 ηπείρους με όλη τη γκάμα προϊόντων, κάνοντας γνωστό το όνομα ΜΕΒΓΑΛ σε όλο τον κόσμο. Η συμμετοχή μας στις πιο σημαντικές και αναγνωρισμένες διεθνείς εκθέσεις όπως είναι η ANUGA (έκθεση τροφίμων στην Κολωνία) και η SIAL (έκθεση τροφίμων στο Παρίσι) είναι πάντα δυναμική και ενισχύει την παρουσία μας στις διεθνείς αγορές. Σήμερα η ΜΕΒΓΑΛ εξάγει στις παρακάτω χώρες:

Γερμανία	Κίνα	Αυστραλία	Ιταλία	Γαλλία
Ιαπωνία	Ελβετία	Πολωνία	Αυστρία	Κορέα
Λουξεμβούργο	Σουηδία	Ολλανδία	Φινλανδία	Χονγκ-Κονγκ
Η.Π.Α*	Βέλγιο	Κύπρος	Δανία	Καναδάς
Ουγγαρία	Ρωσία	Ηνωμένο Βασίλειο	Ισπανία

*Για περισσότερες πληροφορίες για τα προϊόντα της ΜΕΒΓΑΛ στην αγορά των Η.Π.Α μπορείτε να επισκεφθείτε την παρακάτω σελίδα: www.mevgalusa.com

Και στο νέο dvd o παρτενερ θα είναι Γάλλος...

Χαχαχα φοβερό πρωτοσέλιδο !!!

ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Το άρθρο είναι από την ιστοσελίδα του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Δεν είναι ευχάριστο να μιλάς για δυσμενείς προοπτικές. Εν τούτοις η χώρα δύσκολα θα ξεφύγει από εξελίξεις στενάχωρες και ίσως εξουθενωτικές. Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση, δυσάρεστα αλλά αναγκαία, είναι δυστυχώς αποκλειστικά εισπρακτικής φύσης. Φόροι άμεσοι και έμμεσοι και μείωση μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο τομέα στοχεύουν σε μείωση του ελλείμματος. Αύξηση δηλαδή δημοσίων εσόδων και κάποια μείωση δαπανών. Τα προβλήματα εδώ είναι κυρίως δύο. Όλα αυτά τα μέτρα αποσκοπούν στην διευκόλυνση του εξωτερικού δανεισμού της χώρας. Που βέβαια χρεώνει παραπάνω την χώρα. Δίχως να λύνει μακροπρόθεσμα κάποιο πρόβλημα. Είναι μια μαύρη οικονομική τρύπα που καταβροχθίζει συνέχεια καινούργιους πόρους.

Το άλλο πρόβλημα είναι η βαθιά ύφεση στην οποία θα μπεί η χώρα, κυρίως με τους νέους υψηλούς φόρους. Η άνοδος των τιμών που φυσιολογικά θα ακολουθήσει την άνοδο του ΦΠΑ, ακόμα και στους κρατικοελεγχόμενους φορείς, θα συνοδευθεί από κάμψη της κατανάλωσης. Αυτό θα σημάνει κρίση στην μεταποίηση και το εμπόριο με προφανείς αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση και την παραγωγή. Ακρίβεια λοιπόν μαζί με ανεργία και κρίση στην αγορά. Η κλασσική δηλαδή φόρμουλα του στασιμοπληθωρισμού. Που φυσιολογικά θα μειώσει την παραγωγή του ακαθάριστου εθνικού μας προιόντος. Δεν χρειάζεται ειδικές γνώσεις για να καταλάβει κάποιος πως έτσι τα αποτελέσματα των μέτρων που πάρθηκαν θα είναι και στατιστικά απογοητευτικά. Διότι αύξηση φόρων (κι αν ακόμη είναι επιτυχής) και μείωση δαπανών, με παράλληλη όμως κάμψη του εθνικού προιόντος, δεν πρόκειται στατιστικά να αλλάξει το οτιδήποτε στο έλλειμμα.

Το ελληνικό οκονομικό πρόβλημα δεν είναι ταμειακό. Είναι κυρίως διαρθρωτικό. Αλλά επέμβαση στο διαρθρωτικό μέρος της ελληνικής οικονομίας θα έχει σημαντικές πολιτικές συνέπειες. Είναι αδύνατον να αιτιολογηθεί μέσα από σοσιαλιστικές δοξασίες. Και θα ξενίσει βαθιά μια κοινωνία μαθημένη να ζεί σε ένα κλίμα που τα περιμένει όλα από την περίφημη, αλλά πλέον αναξιόπιστη, «πολιτεία». Το ζήτημα δεν είναι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά ο αφύσικα μεγάλος τους αριθμός και ο ρόλος τους στον απόλυτο σχεδόν στραγγαλισμό της δυναμικής της κοινωνίας.

Διαρθρωτικές αλλαγές σήμερα δεν μπορούν να σημαίνουν τίποτε άλλο από «λιγότερο κράτος». Λιγότεροι δηλ. φορείς, λιγότερες διαδικασίες, λιγότερες άδειες, εγκρίσεις και κανονισμοί. Λιγότερες τέλος παρεμβάσεις στην λειτουργία της οικονομίας. Αυτό που στην πραγματικότητα όλα αυτά σημαίνουν είναι λιγότεροι, σταθερότεροι και απλούστεροι φόροι, οπωσδήποτε λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι (αναπόφευκτες δηλ. απολύσεις) και ένα ευέλικτο σύστημα εργασιακών σχέσεων. Ελεύθερες δηλ. απολύσεις, ώστε να υπάρξουν πολύ περισσότερες προσλήψεις.

Είναι εντελώς ακατανόητες οι κραυγές συνδικαλιστών και κομμάτων της Αριστεράς που στρέφονται εναντίον κάθε παρόμοιας ιδέας. Η ουσιαστική απαγόρευση των απολύσεων, που ισχύει σήμερα, οδηγεί σε απαγόρευση των προσλήψεων, κάτι που εξ ίσου σημειώνεται σήμερα, με την διόγκωση της ανεργίας. Ουδείς προσλαμβάνει ανθρώπους για να τους απολύσει. Θα το κάνει μοναχά αν δεν του κάνει την δουλειά που του ζητάει, η αν χρειασθεί να αλλάξει επιχειρηματικό προσανατολισμό. Κάθε εργασιακό εμπόδιο σε όλα αυτά οδηγεί σε κλείσιμο επιχειρήσεων και σε μαζικές απολύσεις. Προτιμότερη λοιπόν είναι η διευκόλυνση των προσλήψεων παρά η απαγόρευση των απολύσεων.

Σε τηλεοπτική εκπομπή του BBC «ανακρίθηκε» ο Hugh Hendry, επικεφαλής του μεγαλύτερου βρετανικού hedge fund. Ο κατ’ εξοχήν λοιπόν κερδοσκόπος, που κατά πολλούς έλληνες παρατηρητές και πολιτικούς υπονομεύει την καλοπέραση των ελλήνων, ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτικός. «Εγώ» τόνισε ρισκάρω τα χρήματα τα δικά μου και των πελατών μου ποντάροντας πάνω στο ενδεχόμενο πως οι έλληνες δεν θα βάλουν σε τάξη το σπίτι τους. Από αυτούς εξαρτάται να με διαψεύσουν και να με καταστρέψουν οικονομικά. Προσφέρω ουιαστικά υπηρεσία. Γιατί τους πιέζω σε πραγματικούς χρόνους να τακτοποιήσουν την δημοσιονομική αναρχία που επικρατεί στην χώρα τους.»

Η καχυποψία που υπάρχει για την συνέπειά μας σε λόγους και έργα είναι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Με λίγα λόγια, δεν μας πιστεύουν. Κι’ όταν μειώνουμε μισθούς και επιδόματα στο δημόσιο αλλά την ίδια ώρα διορίζουμε κόσμο στην Βουλή, εξαιρούμε από τις ταμειακές μηχανές τα περίπτερα και τα βενζινάδικα, διατηρούμε κλειστά επαγγέλματα και δίνουμε επιδόματα σε λιμενεργάτες δεν βελτιώνουμε την σχετική μας εικόνα.

Ο Θεός λοιπόν να βάλει το χέρι το

Παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Από τη αρχή του έτους, σκόπιμα, ο περίεργος δεν ήθελε να ακούσει ούτε ίχνος ειδήσεων για τα ¨καλλιτεχνικά¨ της πόλης.
Η μιζέρια, η ίντριγκα, ο ερασιτεχνισμός, ο Βλάχο-ελιτισμός, ο παραγοντισμός των κρατικοδίαιτων φορέων, σε οδηγεί απλά σε μια άρνηση ενασχόλησης(ακόμα και στο επίπεδο κουβέντας) με τα όποια δρώμενα .
Χωρίς κανένα σχόλιο ο περίεργος παραθέτει την είδηση, από το kathimerini.gr, για την παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΜΜΘ

Την παραίτησή του από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης υπέβαλε ο μαέστρος Νίκος Αθηναίος.

Ο Νίκος Αθηναίος κατείχε τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή επί δέκα συνεχή χρόνια (από την έναρξη λειτουργίας του Μεγάρου).

Η παραίτηση του κ. Αθηναίου υποβλήθηκε μετά την απόφαση του ΔΣ του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (ΟΜΜΘ) να διακόψει επ' αόριστο τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες και να μη σχεδιάσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα για την ερχόμενη καλλιτεχνική περίοδο λόγω οικονομικών δυσχερειών.

«Θεώρησα έντιμο να υποβάλω την παραίτησή μου ελλείψει, πλέον, αντικειμένου διαχείρισης», δήλωσε ο Νίκος Αθηναίος.

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του ΟΜΜΘ θα συνεχισθεί κανονικά και θα ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Μάιο, ενώ το κτίριο από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα φιλοξενεί μόνο καλλιτεχνικές και άλλες εκδηλώσεις όχι όμως και δικές του μουσικές παραγωγές.

Από της ιδρύσεώς του (τον Ιανουάριο του 2000) η λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης επιχορηγούνταν από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Το 2009 η επιχορήγηση ήταν περί τα 3.000.000 ευρώ, για το 2010 όμως και λόγω των ευρύτερων οικονομικών προβλημάτων, δεν έχει κατατεθεί ούτε καν η πρώτη δόση της επιχορήγησης με αποτέλεσμα τη δυσκολία σχεδιασμού προγράμματος και τελικά τη διακοπή των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του Μεγάρου.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ξεκινούν τα γυρίσματα του Χόμπιτ («The Hobbit»)

Με χαρά όλοι οι λάτρεις του έργου του Τόλκιν μάθαμε ότι τον Ιούλιο ξεκινούν τα γυρίσματα του Χόμπιτ. Την ταινία σύμφωνα με πληροφορίες θα σκηνοθετεί ο Μεξικανός Γκιγέρμο ντελ Τόρο... Όταν ο περίεργος έχει περισσότερες πληροφορίες θα επανέλθει.

Κάρτα έκπτωσης για φοιτητές, στη Θεσσαλονίκη

Θα περίμενε κανείς ότι η κάρτα θα αφορούσε τις σπουδές τους έστω και με την ευρύτερη έννοια(βιβλία, θέατρο, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, βασικά προϊόντα διαβίωσης).
Όχι, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι φθηνή καφετέρια, μπουζούκια και κλάμπ !!!!

Καλή και η διασκέδαση αλλά μήπως χάνουμε τις προτεραιότητες;

...και στο βάθος κούπα !!!!

Με αυτούς τους ρυθμούς θέλουμε να βλέπουμε την Αρειανάρα !!!!
υ.γ Πολύ κλάμα από τους νεόκοπους Καβαλιώτες της πόλης!!!

Μας πονάει που το Εθνικό μας σύμβολο είναι υπο διωγμό στο Κλεάνθης Βικελίδης!!

Το ξέραμε το ζούσαμε αλλά τώρα το θέμα πήρε δημοσιότητα!!!
Δηλαδή σήμερα η Αργεντίνικη σημαία και ο Τσε επιτρέπονταν και Γαλανόλευκη όχι;
Κρίμα...
Διαβάζουμε στο ιστολόγιο των Αδερφών Λούμπεν


Σήμερα στην εκπομπή των «Αδελφών Λούμπεν» στο Ράδιο Άστυ 90,6 ακούσαμε το ανήκουστο σε τηλεφωνική επικοινωνία του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου και της Αλίκης Γρηγοριάδου με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΕΦΑ… ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΥΨΩΝΕΤΑΙ Ή ΝΑ ΑΝΑΡΤΑΤΑΙ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ»!!!!!!

Αυτό απάντησαν live στους παραγωγούς της εκπομπής, από την ΠΑΕ ΑΡΗΣ, όταν οι πρώτοι επικοινώνησαν με τα γραφεία της ΠΑΕ προκειμένου να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν καταγγελίες φιλάθλων του ΑΡΗ. Σύμφωνα με αυτές τις καταγγελίες, την περασμένη Κυριακή, στον αγώνα ΑΡΗΣ – ΠΑΟΚ, φίλαθλοι του ΑΡΗ ύψωσαν στην θύρα 1 δύο Ελληνικές σημαίες και μία Κυπριακή. Την ίδια στιγμή σε άλλα σημεία του γηπέδου υπήρχαν ανηρτημένες σημαίες της Σενεγάλης, της Αργεντινής κ.α. Μετά από λίγα λεπτά, στελέχη της ΠΑΕ ΑΡΗΣ μαζί με μπράβους, κατέβασαν τις δύο Ελληνικές σημαίες, απαντώντας στις απορίες των φιλάθλων, πως «από τον κανονισμό της ΟΥΕΦΑ απαγορεύεται η ανάρτηση εθνικιστικών συμβόλων στο γήπεδο».

Στην τηλεφωνική επικοινωνία που βγήκε ζωντανά στον αέρα του Ράδιο Άστυ, οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ επιβεβαίωσαν το γεγονός, επιμένοντας στην άποψη πως… η Ελληνική σημαία αποτελεί εθνικιστικό σύμβολο απαγορευμένο από την ΟΥΕΦΑ.

Καλή αρχή!!! Μετά την προσπάθεια αποκαθήλωσης της Ελληνικής σημαίας από τις στολές των αστυνομικών, τώρα έχουμε απαγόρευσή της στο γήπεδο του ΆΡΗ.

Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει με την συγκεκριμένη ΠΑΕ ή αν πράγματι ισχύει ο κανονισμός που με ιδιαίτερο ζήλο οι παράγοντες του ΑΡΗ προσπάθησαν να εφαρμόσουν. Από την ΕΠΟ δεν έχουμε ακόμα κάποια τέτοια επιβεβαίωση. Παράλληλα όμως προκαλεί ερωτηματικά η εδώ και ένα χρόνο αποκαθήλωση των θυρεών με τον Μέγα Αλέξανδρο και το Αστέρι της Βεργίνας, από το Αλεξάνδρειο κλειστό γυμναστήριο, που αποτελεί έδρα της ομάδος μπάσκετ του ΑΡΗ. Τι είδους ακριβώς εθνοφοβικά σύνδρομα ακραίας μορφής, έχουν καταλάβει τους παράγοντες μίας ομάδος, που κάποτε χαιρόμασταν να βλέπουμε το γήπεδό της γεμάτο Ελληνικές σημαίες; Το θέμα –εννοείται- δεν θα το αφήσουμε εδώ…

Δεν θέλουμε να μάθουμε τουρκικά κύριε πρωθυπουργέ

Από το xronos.gr
Επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου απέστειλαν τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Πομάκων νομού Ξάνθης, τονίζοντας πως το επίσημο ελληνικό κράτος τους υποχρεώνει να μάθουν τουρκικά, μία γλώσσα που όπως τονίζουν «δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ».
Μεταξύ άλλων στην επιστολή τους τονίζουν:
«Το ελληνικό κράτος, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμά του και οι ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά και τα άρθρα 40 και 45 της συνθήκης της Λοζάνης, τα οποία παρέχουν στις μουσουλμανικές μειονότητες της Ελλάδας το δικαίωμα «να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των», στερεί από μας και τα παιδιά μας όχι μόνο το δικαίωμα της εκπαίδευσης στην μητρική μας γλώσσα, αλλά ακόμη και το πλέον στοιχειώδες δικαίωμα της αποκλειστικής εκπαίδευσης στην επίσημη γλώσσα του, την ελληνική, και μας επιβάλλει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε μία ξένη γλώσσα, την οποία δεν μιλούμε και δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιούμε, δηλαδή την τουρκική», τονίζουν τα μέλη του συλλόγου και προσθέτουν: «Εδώ και πολλές δεκαετίες συντελείται εις βάρος μας μία μορφωτική, γλωσσική και πολιτισμική γενοκτονία. Μία γενοκτονία εις βάρος αυτών των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ανήκουν και τα μέλη του συλλόγου μας, που έχουμε το θάρρος να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Πομάκοι της Ελλάδας».
Και συνεχίζουν λέγοντας ότι ζητούν το αυτονόητο, δηλαδή όπως αναφέρουν ζητούν «Tο δικαίωμα ο γιος μας ο Μεχμέτ να μαθαίνει ό,τι μαθαίνει ο γιος σας ο Νίκος. Ζητάμε η κόρη μας η Φατμέ, όταν θα δώσει εξετάσεις για να περάσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο, να έχει τις ίδιες γνώσεις, δεξιότητες και προοπτικές που θα έχει η κόρη σας η Άννα. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό τώρα, όταν στα πιο ευαίσθητα και κρίσιμα μαθησιακά χρόνια τους τα παιδιά μας διδάσκονται μια γλώσσα που δεν μιλούν και δεν θα την χρησιμοποιήσουν ποτέ στο σπίτι και στο πανεπιστήμιό τους;».
Οι αλήθειες για τα δημόσια σχολεία στα Πομακοχώρια με αριθμούς
Στην επιστολή του το Δ.Σ. του συλλόγου θυμίζει το παράδειγμα των δημόσιων (μη μειονοτικών) γυμνασίων και λυκείων στα Πομακοχώρια, για τα οποία όπως αναφέρεται, «ενώ ξεκίνησαν με 15 μαθητές και πόλεμο από πολλές πλευρές, τα σχολεία αυτά κατά το σχολικό έτος 2008-9 είχαν:
Γυμνάσιο Σμίνθης 145 μαθητές
Γυμνάσιο Γλαύκης 140 μαθητές
Λύκειο Γλαύκης 150 μαθητές
Τεχνικό Λύκειο Γλαύκης 60 μαθητές
Γυμνάσιο Θερμών 25 μαθητές
με αποτέλεσμα να μην επαρκούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις τους. Η σιωπηλή ή φανερή, σκόπιμη ή μη σκόπιμη, άρνηση ή αδράνεια του υπουργείου Παιδείας, των αρμοδίων φορέων της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης και εν τέλει του ελληνικού κράτους της στοιχειώδους δημοτικής εκπαίδευσης των παιδιών μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στην πομακική ως μητρική τους, αποτελεί στην πραγματικότητα άρνηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των Πομάκων, του δικαιώματός μας στην παιδεία και στην μόρφωση, της αξιοπρέπειάς μας ως πολιτών αυτής της χώρας. Γι’ αυτό πρέπει η ελληνική Πολιτεία να βρει τον τρόπο και τα μέσα να αλλάξει άμεσα αυτήν την κατάσταση και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας.
Δεν αρνούμαστε σε κανέναν από τους Πομάκους της πατρίδας μας το δικαίωμα να στέλνει τα παιδιά του στα μειονοτικά σχολεία για να μορφώνονται και στην τουρκική γλώσσα, ακόμη και εάν αυτός δεν την μιλά στο σπίτι του, εφόσον φυσικά επιθυμεί εκπαίδευση και στην τουρκική γλώσσα. Ζητούμε όμως και εμείς από το ελληνικό κράτος, αλλά και από όλους τους συμπατριώτες μας μουσουλμάνους και μη, πομακόφωνους, τουρκόφωνους και ελληνόφωνους, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι αισθάνονται φυλετικά Έλληνες, Τούρκοι ή Πομάκοι, να σεβαστούν το δικαίωμά μας να μορφώνονται τα παιδιά μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στην μητρική μας γλώσσα, την πομακική. Όποια δικαιώματα απολαμβάνουν και ζητούν οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Ελλάδας για την γλώσσα και παιδεία τους, τα ίδια δικαιώματα ζητούμε και εμείς για τους πομακόφωνους μουσουλμάνους της Ελλάδας, μία μεγάλη μερίδα των οποίων εκπροσωπούμε.
Τι ζητούν οι Πομάκοι της Ξάνθης
1. Την ίδρυση δημόσιων, μη μειονοτικών, σχολείων σε όλα τα πομακοχώρια και την παράλληλη λειτουργία τους με τα μειονοτικά. Τελικός στόχος της ελληνικής Πολιτείας θα πρέπει να είναι να προσφέρει σε κάθε Πομάκο, ανεξάρτητα του τι αισθάνεται φυλετικά, το δικαίωμα να επιλέξει την γλώσσα στην οποία θα μορφωθεί το παιδί του. Έτσι, όσοι γονείς επιθυμούν αποκλειστικά ελληνική Παιδεία για τα παιδιά τους, θα μπορούν να τα στέλνουν στο δημόσιο σχολείο και όσοι θέλουν να μορφωθούν τα παιδιά τους και στα τουρκικά, να τα στέλνουν στο υπάρχον μειονοτικό.
2. Την εισαγωγή στα δημόσια δημοτικά σχολεία της Θράκης της διδασκαλίας του Κορανίου για τους μουσουλμάνους μαθητές.
3. Την γενίκευση της προσχολικής αγωγής στην ελληνική γλώσσα, με την ίδρυση παιδικών βρεφονηπιακών σταθμών και δημόσιων νηπιαγωγείων σε όλα τα πομακοχώρια.
4. Την άμεση λειτουργία των τεσσάρων δημόσιων ελληνόφωνων δημοτικών σχολείων, που ορθώς έπραξε και ίδρυσε ο προκάτοχός σας στο υπουργείο Παιδείας στα τέσσερα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης. Αναμένουμε από εσάς την υλοποίηση της λειτουργίας των τεσσάρων αυτών σχολείων που έχουν συσταθεί.
5. Την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος των κατοίκων της Μάνταινας, που εκκρεμεί από το 2006, για ίδρυση δημόσιου (μη μειονοτικού) σχολείου.
6. Την δημιουργία πιλοτικών σχολείων, όπου τα παιδιά θα διδάσκονται την μητρική τους γλώσσα (πομακική) και πολιτισμό, παράλληλα με την ελληνική. Η καταγραφή της έχει ήδη προχωρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ σήμερα πλέον υπάρχουν και Πομάκοι, αλλά και μη Πομάκοι (χριστιανοί) εκπαιδευτικοί, με γλωσσολογική παιδεία και επαρκή γνώση της πομακικής γλώσσας, οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν το έργο της διδασκαλίας της στα σχολεία, έστω και μέσω πιλοτικών προγραμμάτων. Στα ίδια σχολεία να χρησιμοποιείται η πομακική, παράλληλα με την ελληνική κατά την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και σχολικών δραστηριοτήτων.
7. Την επίσημη και συστηματική καταγραφή της πομακικής γλώσσας από το ελληνικό κράτος, από επιτροπή επιστημόνων που διαθέτουν την σχετική παιδεία και γνώση, με την επίσημη καθιέρωση ειδικού αλφαβήτου, με βάση το ελληνικό αλφάβητο, προκειμένου να διδαχθεί στα σχολεία, αλλά και να χρησιμοποιείται δημόσια παράλληλα με την ελληνική, για να καλύψει τις ανάγκες διγλωσσίας. Στην καταγραφή της πομακικής μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν και αρμόδια τμήματα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (Α.Π.Θ., Δ.Π.Θ., ΕΠΑΘ).
8. Την συνεργασία της ελληνικής Πολιτείας με τον σύλλογό μας για την επίσημη καταγραφή και είσοδο της πομακικής γλώσσας στα σχολεία και στην δημόσια ζωή του τόπου, στην θέση της τουρκικής γλώσσας. Ο σύλλογός μας έχει υπόψη του κατάλληλα εκπαιδευμένα πρόσωπα και μπορεί να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις στην ελληνική Πολιτεία για την υλοποίηση του σκοπού αυτού και είναι έτοιμος να συνεργαστεί μαζί της, προσφέροντας κάθε δυνατή βοήθεια.
9. Τον σεβασμό της Συνθήκης της Λωζάνης από το ελληνικό κράτος για την θρησκευτική (και όχι εθνική) μουσουλμανική μειονότητα των Πομάκων της Ελλάδας. Συγκεκριμένα το άρθρο 40 της συνθήκης προβλέπει: «Οι Τούρκοι υπήκοοι, οι ανήκοντες εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας, … θα έχωσι ιδίως ίσον δικαίωμα να συνιστώσι, διευθύνωσι και εποπτεύωσι … σχολεία και λοιπά εκπαιδευτήρια, μετά του δικαιώματος να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των…». Εξάλλου το άρθρο 45 της ίδιας συνθήκης προβλέπει: «τα αναγνωρισθέντα διά των διατάξεων του παρόντος τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας, αναγνωρίζονται υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας». Μητρική γλώσσα είναι για μας τα πομακικά, και όχι τα τουρκικά, που μας έχουν επιβληθεί. Μέχρι να αρχίσει η διδασκαλία της μητρικής μας γλώσσας δεν επιθυμούμε να την αντικαταστήσει καμία άλλη γλώσσα εκτός από την ελληνική.
Το υπόμνημα που υπογράφουν για το διοικητικό συμβούλιο του πολιτιστικού συλλόγου Πομάκων Νομού Ξάνθης ο πρόεδρος Ταχήρ Κόντε, η γραμματέα Αλιέ Εφέντη και ο ταμίας Χαμδή Εφέντη, κοινοποιήθηκε επίσης στους, αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως Θεόδωρο Πάγκαλο, γενική γραμματέα Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας - Θράκης Θεοδώρα Κόκλα, πρόεδρο Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά, γεν. γραμματέα ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, πρόεδρο ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργο Καρατζαφέρη, πρόεδρο Συνασπισμού Αλέξη Τσίπρα, πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππο Πετσάλνικο, βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Σωκράτη Ξυνίδη, βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη, βουλευτή Ν.Δ. Ξάνθης Αλέξανδρο Κοντό, Καπνεργατών

Ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ

Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ θα ήθελε να γνωστοποιήσει προς πάσα κατεύθυνση πως ο ΑΡΗΣ έπαιξε και αυτή την Κυριακή για τους βαθμούς της νίκης προκειμένου να υλοποιήσει τους στόχους του, όπως ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ κάνει σε ΟΛΟΥΣ τους αγώνες.

Υ.Γ. Όταν έχεις μάθει να… λειτουργείς άψογα ως ένα από τα πιόνια, πιστεύεις ότι και όλοι οι άλλοι λειτουργούν ανάλογα.

Αρειανάρα!!!!

Μπράβο στον Άρη !!!
Χωρίς φάση ο Πάοκ...που ψάχνει να βρει δικαιολογίες...
Τελικά το κυνήγι του τίτλου, για τον Πάοκ, σταμάτησε στο Κλεάνθης Βικελίδης...

Οι προοδευτικοί Έλληνες βουλευτές, η Γουόρις Ντίρι και η κλειτοριδεκτομή

Την εβδομάδα που πέρασε βλέποντας τη συζήτηση για το νέο νομοσχέδιο περί ιθαγένειας, ο Βουλευτής του Λαός, Κυριάκος Βελόπουλος αναφέρθηκε στη θέση της γυναίκας στις χώρες προέλευσης των μεταναστών και στα άνισα δικαιώματα που θα συνεχίσουν να έχουν στις κοινωνίες των μεταναστών μέσα στη χώρα μας.
Μέσα στις πολλές ανισότητες που ανέφερε ο κύριος Βελόπουλός ήταν και αυτή του εθίμου της κλειτοριδεκτομής που γίνεται σε κορίτσια που ζουν στην Ελλάδα.
Είδα βουλευτές να κοιτούν ειρωνικά, σα να λένε τι μας λέει αυτός ο φασίστας...

Σήμερα στο ΒΗmagazino διαβάζοντας τη συνέντευξη του διάσημου μοντέλου από τη Σομαλία Γουόρις Ντίρι, συνειδητοποιώ ότι το πρόβλημα που ανέδειξε στη Βουλή ο κύριος Βελόπουλος είναι υπαρκτό
Λέει η Γουόρις Ντίρι στην Πόλυ Λυκούργου:

¨Διάβασα προτού επισκεφθώ τη χώρα σας τα στοιχεία που έχουμε στο ίδρυμα για την Ελλάδα. Δεν είναι πολλά οι μελέτες βασίζονται σε μικρό δείγμα. Τουλάχιστον όμως 1240 ακρωτηριασμένες γυναίκες ζουν ανάμεσα σας, οι μισές από αυτές στην Αθήνα. Έχουμε μαρτυρίες γιατρών από γυναίκες που προσκομίστηκαν με χρόνια γυναικολογικά προβλήματα.
Άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία για τους ακρωτηριασμούς που συμβαίνουν στα διαμερίσματα της Αθήνας. Κανείς δεν θέλει να μπλέξει. Η αστυνομία δεν ανακατεύεται σε θρησκευτικά θέματα¨

Έτσι περίπου έχουν τα πράγματα αλλά οι δικοί μας προοδευτικοί βουλευτές κλείνουν τα μάτια μπροστά σε αυτά τα εγκλήματα και δεν νομοθετούν αυστηρούς κανόνες, αλλά απλά σπεύδουν απλά σε ψηφοθηρικά νομοθετήματα.

ΥΓ Η Γαλλία έδωσε μια λύση στο θέμα, όπως μας ενημερώνει η Γουόρις Ντίρι :

¨Επιβάλει στους μετανάστες να περνούν τα κορίτσια από ιατρικό έλεγχο για να τους δώσουν εργασιακή βίζα. Αν δε το κάνουν, χάνουν την άδεια εργασίας τους. Σε 30 περιπτώσεις γονείς έχουν φυλακιστεί γιατί οι κόρες τους βρέθηκαν ακρωτηριασμένες. Ακόμη και αν ισχυριστούν ότι έγινε χωρίς να έχουν γνώση¨

Άραγε θα μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα αυτό, αν κρίνω από την ρητορική του προοδευτικού χώρου...χλωμό!

Kάντε κλικ σε σχετικό γκρουπάκι στο facebook
Όποιος μπορεί να διαβάσει τη συνέντευξη στο Βήmagazino, έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Ρεπορτάζ στο Βήμα της Κυριακής:¨Τουρκική υπεροπλία στο Αιγαίο ¨¨

Την ώρα που η χώρα μας ματώνει και διασύρεται οικονομικά, την ώρα που στη Θράκη το Τουρκικό προξενείο δρα ανεξέλεγκτα, την ώρα που η Αθήνα γεμίζει μουσουλμανικούς πληθυσμούς, διαβάζω ότι το 2015 σε θάλασσα και αέρα η Τουρκία θα έχει συντριπτική υπεροπλία...και ας μας ρίχνει στάχτη στα μάτια ο Ταγίπ Ερντογάν για μείωση εξοπλισμών, αυτοί τα δικά τους προγράμματα τα έχουν δρομολογήσει.
Διαβάζω στο Βήμα της Κυριακής

Ως το 2015 ανατρέπεται κάθε έννοια ισορροπίας ισχύος με την Ελλάδα τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα

Τουρκική υπεροπλία στο Αιγαίο

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ | Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Σε περίοδο τόσο βαθιάς κρίσης ακούγεται σχεδόν προκλητικό. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι πρώτα η μακρά παύση των εξοπλισμών και τώρα η δημοσιονομική κατάρρευση έχουν πλέον δημιουργήσει συνθήκες και αμυντικής κατάρρευσης της χώρας. Και τα αποτελέσματά της μπορεί να αποδειχθούν όχι απλώς ασυγκρίτως πιο επώδυνα για την Ελλάδα αλλά μοιραία για την ύπαρξή της καθώς η ισορροπία στρατιωτικής ισχύος Ελλάδας- Τουρκίας από το 2015 και μετά θα βρίσκεται μακράν στο χειρότερο σημείο της σύγχρονης ελληνοτουρκικής ιστορίας τόσο ποσοτικά όσο- το κυριότερο- και ποιοτικά. Μπορεί μόλις προχθές ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν να δήλωσε- προφανώς για λόγους εσωτερικής ισορροπίας ισχύος με τους τούρκους στρατηγούς- ότι οι εξοπλισμοί καταστρέφουν χώρες και θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να περιοριστούν, η χώρα του όμως πράττει ακριβώς το αντίθετο: αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην ιστορία της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει παγώσει πρακτικά κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμά της. Το αποτέλεσμα είναι ένα πρωτοφανές χάσμα δυνάμεων. Ετσι πολύ σύντομα η Ελλάδα θα είναι πιο ευάλωτη έναντι της Τουρκίας περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στον 20ό αιώνα, με εξαίρεση την περίοδο της κατάρρευσης της χούντας το καλοκαίρι του 1974. Αυτή τη φορά όμως δεν θα είναι «στιγμιαία» ευάλωτη λόγω πρόσκαιρης διαλύσεως αλλά δομικά λόγω ενός παγιωμένου συντριπτικού πλεονεκτήματος ισχύος της Αγκυρας.

Η θαλάσσια ισχύς
Με την ολοκλήρωση μετά το 2015 του μεγάλου αεροναυτικού εξοπλιστικού προγράμματός της που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η Τουρκία θα αποκτήσει για πρώτη φορά το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα στη θάλασσα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για μια χώρα που δέχεται τόσο έντονη πίεση για κάποιες από τις βραχονησίδες και τις θαλάσσιες περιοχές της. Ακούγεται συχνά ότι η Τουρκία έχει «κι άλλα μέτωπα». Στην πραγματικότητα όμως δεν έχει κανένα μέτωπο που να απαιτεί μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς ή, πολύ περισσότερο, στόλο με την ισχύ και τις δυνατότητες που αυτή τη στιγμή χτίζει. Εκείνο που συμβαίνει το περιέγραψε πριν από μερικά χρόνια ο τέως αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων Χιλμί Οζκιόκ, πατέρας του νέου ναυτικού δόγματος της Αγκυρας, και το επανέλαβε πρόσφατα ο εν ενεργεία διάδοχός του στρατηγός Μπασμπούγ μιλώντας σε αξιωματικούς του Ναυτικού στον ναύσταθμο Golcuk: «Στις αυτοκρατορίεςη ναυτική ισχύς είναι εξαιρετικά σημαντική. Το Ναυτικό έχει διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στην επικράτηση και στην υπεροχή της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ολλανδίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Από κάθε άποψη, αν σήμερα η θαλάσσια ισχύς είναι μία φορά σημαντική, αύριο θα είναι πέντε. Στο Αιγαίο έχουμε ήδη προβλήματα και για την επίλυσή τους έχουμε ανάγκη από ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό».

Η ανάλυση της δομής των ναυτικών δυνάμεων που χτίζει η γείτονα υποστηρίζει πλήρως τις απόψεις αυτές. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία δημιουργεί όχι έναν αλλά τρεις τουλάχιστον αυτόνομους στόλους, οι οποίοι θα είναι σύντομα σε θέση να ενεργούν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, να προβαίνουν σε αποκλεισμούς θαλάσσιων περιοχών, νησιών και νησίδων και να αποκόβουν θαλάσσιους δρόμους την ίδια στιγμή σε διαφορετικά σημεία του Αιγαίου. Επιπλέον οι νέες τουρκικές θαλάσσιες δυνάμεις, με επίκεντρο τις νέες κορβέτες και τις φρεγάτες του τουρκικού στόλου, θα μπορούν, όταν ενεργούν, να προστατεύουν τις μονάδες τους πολύ αποτελεσματικά σε άμυνες ζώνης πολλών ναυτικών μιλίων. Προφανώς εκείνο που διδάχθηκαν οι Τούρκοι από τα Ιμια είναι όχι το να μην τα επαναλάβουν αλλά ότι πρέπει να είναι σε θέση να τα επαναλάβουν πολύ πιο αποτελεσματικά σε πολλαπλά ταυτόχρονα μέτωπα, κάτι που θα είναι πρακτικά αδύνατον να αντιμετωπίσει ο ελληνικός στόλος με την υπάρχουσα δομή δυνάμεών του.

Η αεροπορική ισχύς

Την ίδια στιγμή η ήδη διαμορφούμενη συντριπτική ποσοτική τουρκική υπεροπλία στον αέρα και κυρίως η εισαγωγή μαχητικού πέμπτης γενιάς τύπου Στελθ θα καταστήσουν την έννοια της αεροπορικής παραβίασης παρελθόν. Οχι επειδή η τουρκική αεροπορία, οπλισμένη με αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, θα σταματήσει τις παραβιάσεις αλλά επειδή οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα αδυνατούν τεχνικά να παρακολουθήσουν τα ίχνη των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, εκτός από τη στιγμή που οι πιλότοι τους θα το επιθυμούν.

Η Τουρκία είναι μία από τις χώρες που μετέχουν στο πρόγραμμα συμπαραγωγής του JSF, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και το Ισραήλ και η Μεγάλη Βρετανία, παρά το γεγονός ότι η δεύτερη είναι χώρα συμπαραγωγός του Εurofighter. Με παραγγελίες που υπερβαίνουν τα 4.000

κομμάτια, το JSF θα καταστεί τα επόμενα χρόνια το αεροσκάφος βάσης της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η εισαγωγή του στο Αιγαίο για λογαριασμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα δημιουργήσει πρωτοφανείς συνθήκες χάσματος ισχύος ανάμεσα στις δύο χώρες, την ίδια στιγμή που θα έχει ανατραπεί πλήρως κάθε έννοια ποσοτικής ισορροπίας δυνάμεων. Και αυτή ούτε καν λόγω του αεροσκάφους πέμπτης γενιάς αλλά απλώς και μόνο με τον αριθμό των αναβαθμισμένων F16 που θα διαθέτει σήμερα η Αγκυρα και τα οποία ας σημειωθεί ότι θα υποστηρίζονται από τουρκικό εργοστάσιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιχειρησιακή τους ικανότητα.

«ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ»

Θεσσαλονίκη, 12.3.2010

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων με ιδιαίτερη χαρά και ευγνωμοσύνη...

απευθύνεται στον Σουηδικό λαό και τους εκπροσώπους του, τονίζοντας ότι αποφάσεις σαν κι αυτές, προάγουν όχι μόνο την συνεργασία και την φιλία των δύο λαών, αλλά δίδουν και ευκρινές μήνυμα σ΄ όλους εκείνους που θέλουν να αγνοούν την ιστορία και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Η απόφαση του Σουηδικού Κοινοβουλίου υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, υπενθυμίζει για μια ακόμη φορά στην Τουρκία, ότι είναι αναγκαίο να συμφιλιωθεί με το ιστορικό της παρελθόν, να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες εναντίον των Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων κ.λ.π. ώστε να πορευθεί χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος στον σύγχρονο κόσμο και την μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.

Ιδιαίτερα συγχαίρουμε και ευχαριστούμε τις προσπάθειες του αδελφού ποντιακού σωματείου «Εύξεινος Πόντος Στοκχόλμης» και του Βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου και όλους όσους συνέβαλαν στην έκδοση αυτού του ψηφίσματος.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων σε συνεργασία με την Σουηδική Πρεσβεία, θα διοργανώσει προς τιμήν της Σουηδίας ειδική εκδήλωση.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Χαράλαμπος Αποστολίδης Χριστίνα Σαχινίδου
Δικηγόρος Παρ΄ Αρείω Πάγω

Σοβαρό θέμα με την καταστροφή ναρκών του Ελληνικού Στρατού

Από το ιστολόγιο Ελλήνων αφύπνιση

ΕΡΩΤΗΣΗ και ΑΚΕ: 7253/337/9-3-2010
Προς : Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγ. Βενιζέλο
Θέμα : Καταστροφή ναρκών του Ελληνικού Στρατού
Σε δημοσίευμα του τύπου (Κόσμος του Επενδυτή, 27/2/2010), με τίτλο «Τα ΕΑΣ … πάτησαν νάρκη λαθρεμπορίου», αναφέρεται ότι το Αμερικανικό Ναυτικό κατέλαβε πλοίο που μετέφερε, μεταξύ άλλων, με προορισμό το Σουδάν ή τη Σομαλία και νάρκες που είχαν εκχωρηθεί παλαιότερα στον Ελληνικό Στρατό. Είναι μία υπόθεση που εξελίσσεται σε ένα σκάνδαλο με διεθνείς πλέον προεκτάσεις.
Ειδικότερα :
Με βάση τη συνθήκη της Οττάβα οι νάρκες κατά προσωπικού έπρεπε να είχαν καταστραφεί μέχρι τον Μάρτιο 2009. Το ΓΕΣ στα πλαίσια των υποχρεώσεών του για την καταστροφή των αποθεμάτων των ναρκών, αποφάσισε πριν δύο χρόνια περίπου να προβεί στη διενέργεια διαγωνισμού για την καταστροφή τους. Η καταστροφή θα γινόταν είτε μέσω της NAMSA, είτε μέσω της λήψης προσφορών από εταιρείες που θα διέθεταν αποδεδειγμένα τις κατάλληλες για τον σκοπό αυτό εγκαταστάσεις και πιστοποιήσεις.
Το ΥΕΘΑ όμως, έδωσε εντολή στο ΓΕΣ να αναθέσει το συγκεκριμένο έργο στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) και να μην προβεί στην διενέργεια του διαγωνισμού, υπό δύο όμως απαράβατους όρους:
• Την επιβεβαίωση της ύπαρξης των κατάλληλων εγκαταστάσεων για την καταστροφή των ναρκών, μετά από επιτόπια επίσκεψη επιτροπής του ΓΕΣ και
• Την παρακολούθηση του έργου της καταστροφής των ναρκών και την υπογραφή των Πρωτοκόλλων από επιτροπή του ΓΕΣ.
Τα ΕΑΣ, που στερούντο του κατάλληλου για την καταστροφή των ναρκών εξοπλισμού, προκήρυξαν διαγωνισμό για την ανεύρεση αναδόχου, που θα προέβαινε στην καταστροφή των ναρκών.
Τελικά, τα ΕΑΣ ανέθεσαν το έργο στη βουλγαρική εταιρεία VINTEX.
Συνεπώς ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Γιατί δόθηκε με απ ευθείας ανάθεση το έργο της καταστροφής των ναρκών στα ΕΑΣ, τη στιγμή κατά την οποία δεν θα είχαν καμία βιομηχανική συμμετοχή στο υπ όψη πρόγραμμα λόγω έλλειψης εξοπλισμού και θα λειτουργούσαν μόνο σαν μεσάζοντες;
2. Με παρέμβαση ποίων από το ΥΕΘΑ ετέθη το ΓΕΣ εκτός της όλης διαδικασίας της καταστροφής των ναρκών;
3. Με ποια διαδικασία τα ΕΑΣ ανέθεσαν την καταστροφή των ναρκών στην βουλγαρική εταιρεία VINTEX;
4. Πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση της προσφοράς και έγινε έλεγχος των σχετικών βεβαιώσεων, πιστοποιητικών και εγγράφων που πιστοποιούσαν τις δυνατότητες της συγκεκριμένης εταιρείας να προβεί στην καταστροφή των ναρκών; Να κατατεθούν τα σχετικά έγγραφα.
5. Είναι αλήθεια ότι υπήρχε ως μεσάζων, μεταξύ ΕΑΣ και VINTEX, και άλλη ιδιωτική εταιρεία; Εάν ναι, για ποιο λόγο και τι εξυπηρετούσε;
6. Γνώριζε το ΥΕΘΑ που πήγαιναν τις νάρκες οι Βούλγαροι και τι τις έκαναν από την στιγμή που αυτές μεταφερόντουσαν εκτός Ελλάδος;
7. Γιατί δεν φρόντισε το ΥΕΘΑ να έχει δικλείδες ασφαλείας για το εάν καταστρέφονται οι νάρκες, την στιγμή που αυτό προβλεπόταν από τους όρους ανάθεσης του έργου στα ΕΑΣ;
8. Εχει ζητήσει το ΥΕΘΑ από τα ΕΑΣ την προσκόμιση των πρωτοκόλλων καταστροφής των ναρκών; Ποιοι από ελληνικής πλευράς πιστοποιούσαν την καταστροφή των ναρκών και υπέγραφαν τα σχετικά πρωτόκολλα; Να κατατεθούν τα πρωτόκολλα.
9. Μετά την ανακάλυψη του πλοίου που μετέφερε τις υποτιθέμενα κατεστραμμένες νάρκες του ΕΣ, σε ποιες ενέργειες έχει προβεί το ΥΕΘΑ;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Ιωάννης Κοραντής
Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος

Τέλος το gamato.info ...με τους άλλους τι θα γίνει;

Να πω την αλήθεια ποτέ δεν ασχολήθηκα με κατέβασμα ταινιών ή λογισμικού, σκέφτομαι όμως ότι πιο δύσκολη θα ήταν η σύλληψη των υπευθύνων του gamato.info, από το να εξαρθρώσουν το κύκλωμα που πουλά ταινίες σε καφετέριες, μπαρ και στο δρόμο....

Νομίζω ότι εκεί για κάποιο...ανεξήγητο λόγο υπάρχει μια ασυλία ...

Αν άρχιζαν τα ουσιαστικά κυνηγητά και τα αυτόφωρα, το κύκλωμα θα μετρούσε ημέρες ζωής...

Θυμάμαι πχ παλιά πουλούσαν παράνομη μουσική μόνο στο πανεπιστημιακό άσυλο..

Με την εμφάνιση όμως του εισαγόμενου παράνομου κυκλώματος και της ύποπτης ανοχής των αρχών η πώληση πλέον είναι ανεξέλεγκτη.
Πάντως αφού το κλείσιμο του gamato.info δε συνοδεύεται από ανάλογο κτύπημα των εισαγόμενων παράνομων πλανόδιων πωλητών, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ωφελούνται οι νόμιμοι μαγαζάτορες αλλά οι μαφιόζοι.

Κάθαρση του Γιάννη Κουριαννίδη

Μάλλον αδικούμε τον ελληνικό λαό όταν λέμε ότι δεν ξεκολλάει από τον καναπέ του. Ίσως να χρειάστηκε να φτάσουμε σε έσχατο σημείο ταπείνωσης και επικινδυνότητας, αλλά έστω και τώρα κάτι φαίνεται να διαψεύδει αυτήν την εκτίμηση. Δεν είναι μόνον η πλήρης απαξίωση του δικομματικού συστήματος (που κάποιοι επιμένουν να το θεωρούν πρότυπο δημοκρατικής λειτουργίας!), που αποτυπώνεται πλέον έντονα στις δημοσκοπήσεις.

Το σημαντικότερο πια είναι η κινηματική δραστηριότητα των Ελλήνων και ειδικότερα της νέας γενιάς. Της γενιάς που βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με το φάσμα της ανεργίας, πολύ πιο έντονα από κάθε άλλη φορά. Της γενιάς που δεν δικαιούται να οραματίζεται, που δεν δικαιούται να ελπίζει...

Αν ακόμη η ελληνική περιφέρεια δεν έχει ενταχθεί σ’ αυτό το διαμορφούμενο κύμα αντίστασης, είναι διότι ακόμη εκεί λειτουργεί η εναλλακτική επιλογή της αυτοαπασχόλησης στην πρωτογενή παραγωγή. Στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως, η κατάσταση διαγράφεται απελπιστική για τους Έλληνες. Τα γεγονότα και οι κινητοποιήσεις των πολιτών στον Άγιο Παντελεήμονα, στην πλατεία Αμερικής, αλλά και στην Λάρισα, στα Χανιά και άλλες πόλεις της Ελλάδας δείχνουν πια τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι Έλληνες.

Τον δρόμο της αντίστασης και της ανυπακοής. Τον δρόμο του χρέους απέναντι στις επόμενες γενιές Ελλήνων. Ακόμη κι αν δεν υπάρξει άμεσο και ορατό αποτέλεσμα, ακόμη κι αν δεν αποτραπούν σήμερα οι εθνοκτόνες διαδικασίες που δρομολόγησαν οι ξεπουλημένες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, μόνον έτσι θα μπουν οι βάσεις για να είναι δυνατόν να ανατραπούν αύριο.

Το οφείλουμε όλοι στα παιδιά μας. Για να μπορέσουμε να τους πούμε ότι ναι, κάναμε λάθη δείχνοντας εμπιστοσύνη σε ανίκανους και ξεπουλημένους ανθρώπους, αλλά παλέψαμε για να διορθώσουμε αυτά τα λάθη. Δεν συναινέσαμε στην υποκριτική προσπάθειά τους να μας χρίσουν συνενόχους των εγκλημάτων τους, αλλά απαιτήσαμε την τιμωρία τους. Ίσως αυτός είναι κι ο μόνος τρόπος για την κάθαρση των συνειδήσεών μας.

Από την εφημερίδα Στόχος.

Nέο φίλμ με θέμα την Ελλάδα...

Φοβάμαι όμως ότι θα έχει κακό τέλος για τον τόπο.....

Disaster Porn από τους... πορνοστάρ της καταστροφής

γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου

Πριν από μερικές εβδομάδες τα αμερικανικά ΜΜΕ αποφάσισαν να στρέψουν την προσοχή τους στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Πριν απ' αυτό, ασχολήθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον σεισμό στην Αϊτή. Τότε, στην εκπομπή του Λάρι Κινγκ - ίσως θέλοντας να ξεχωρίσει ή να προκαλέσει - χαρακτήρισε την κάλυψη των γεγονότων του σεισμού και της μετέπειτα κατάστασης ως «Disaster Porn». Δηλαδή, πορνό - καταστροφής, καυτηριάζοντας την εμμονή των μέσων να παρουσιάζουν το δράμα και την καταστροφή ως αξιοθέατο προς τέρψι του μέσου τηλεθεατή.
Όχι, δεν πρόκειται να επιχειρήσω έναν συσχετισμό με το γνωστό DVD της κ. Αλεξανδράτου, αν και πραγματικά φάνηκε αυτή η σύμπτωση ως ένα είδος κοσμικής φάρσας. Αυτό, το οποίο ήταν πραγματικά αξιοπερίεργο ήταν η στάση των ελληνικών ΜΜΕ, που πραγματικά «μαϊμούδησαν» με απίστευτο τρόπο τους τελευταίους μήνες το είδος που χαρακτηρίσθηκε ως «Disaster Porn». Από τη μία να ωρύονται, καλώντας την κυβέρνηση να πάρει μέτρα και μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά να σπαράζουν για τις επιπτώσεις των μέτρων και την δύσκολη κατάσταση εις την οποία περιέρχεται η ελληνική κοινωνία.
Δεν έχω κάποιον άλλο τρόπο να χαρακτηρίσω αυτήν τους την στάση παρά ως «Disaster Porn». Τα μέσα έχουν μετατρέψει την οικονομική κρίση σε ένα τσίρκο, το οποίο κάθε μέρα σερβίρεται στους δέκτες των τηλεοράσεών μας. Ναι, η οικονομική κρίση είναι μία πραγματικότητα. Πραγματικά, καλούμαστε να ζήσουμε, να επιβιώσουμε με λιγότερα. Η οικονομία όμως - η πραγματική οικονομία και όχι οι αλχημείες των αριθμών, είναι πάνω απ' όλα θέμα ηθικού. Και απ' ό,τι αντιλαμβάνομαι είναι ακριβώς το ηθικό των Ελλήνων που έχει μπει στο στόχαστρο με αφορμή την οικονομική κρίση.
Θέλουν να μετατρέψουν τους Έλληνες σε πλάσματα υπάκουα, επαίτες, που θεωρούν ότι η ίδια η επιβίωσή τους εξαρτάται από τις προθέσεις των αγορών, των απρόσωπων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και να τους μετατρέψουν από κύριους της γης τους σε ικέτες που θα υποχωρούν σε όλα για να διατηρήσουν το δικαίωμα να υπάρχουν.
Στόχος τους είναι να αγοράσουν την σιωπή και την συνενοχή μας με κάποια γυαλιστερά μπιχλιμπίδια, τακτική συνηθισμένη εδώ και αιώνες προς τους... ιθαγενείς. Να μας μετατρέψουν σε άβουλους παρατηρητές της καταστροφής της κοινωνίας μας υπό τον φόβο της «μεγάλης καταστροφής». Δεν μπορεί, φυσικά, κανείς να προσπεράσει τις ευθύνες των Ελλήνων για την σημερινή κατάσταση. Τις ευθύνες όχι μόνον των πολιτικών αλλά και των ιδίων των συμπολιτών μας, που σφυρίζοντας χαρούμενα προσδέθηκαν στο άρμα του συστήματος, ελπίζοντας να «τρουπώσουν» στο δημόσιο.
Αυτό που χρειάζεται όμως η χώρα για να βγει από αυτό το τέλμα της οικονομικής κρίσεως δεν είναι τα στραγγαλιστικά μέτρα που έχουν στο μυαλό τους αυτοί που θέλουν να μας μετατρέψουν σε «εξαρτώμενα». Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι οι τσιρίδες των δήθεν υπερασπιστών του λαού που δεν διστάζουν να προστατεύσουν καρκινωματικές καταστάσεις. Μόνη λύση είναι η ριζική αλλαγή της νοοτροπίας του Νεοέλληνα. Ο επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων του. Να ξεφύγουμε από την διεφθαρμένη «version» του «american dream» και να επανανακαλύψουμε την έννοια της κοινότητας και της πρωτογενούς παραγωγής. Να αποκτήσουμε το επιθετικό πνεύμα που μας ταιριάζει. Να αποδώσουμε μεγαλύτερη αξία στην χειρονακτική εργασία, στον χειροτέχνη και στον χειριστή, στον έμπορο απ' ό,τι στον δημόσιο υπάλληλο. Και πάνω απ' όλα να καταλάβουμε ότι μόνο βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις θα ορθοποδήσουμε.
Όταν οι γονείς θα σταματήσουν να συμβουλεύουν τα παιδιά τους να γίνουν μοντέλα ή διαγωνιζόμενοι σε «reality» θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα. Όταν θα σταματήσουν να τους λένε να επιλέξουν μία σχολή για την επαγγελματική τους αποκατάσταση, το επόμενο. Και όταν οι ίδιοι οι νέοι θα σταματήσουν να ονειρεύονται να γίνουν συνταξιούχοι, θα είμαστε στον σωστό δρόμο. Αλλά πώς θα γίνουν όλα αυτά, όταν κάθε μέρα από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες παρελαύνουν οι πορνοστάρ της καταστροφής; Αυτοί που μας λένε ότι πρέπει να γίνουμε «καλά παιδιά» για να μην καταστραφούμε, για να μας δανείσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.
Θα μου πουν ότι είμαι χαζός και δεν καταλαβαίνω το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Θα τους πω: Στα κομμάτια κι αυτοί και το σύστημά τους! Ζούσαμε και πριν απ' αυτό. Θα επιβιώσουμε και μετά απ' αυτό. Ζαλισμένοι από το φουκουγιαμικό ή μαρξιστικό «τέλος της ιστορίας», δεν θα το αντιληφθούν. Με τον ίδιο τρόπο που ο Έλληνας αγρότης δεν μπορεί να αντιληφθεί το γιατί τον συμφέρει να πετάει τα φρούτα του αντί να τα πουλάει.
Καιρός όμως, το τσίρκο να τελειώνει και οι καταστροφολόγοι να γυρίσουν στις επαύλεις, που έκτισαν με τα κλεμμένα.

Νέο C/D της Netrebko !!!

IN THE STILL OF NIGHT
Η Anna Netrebko και ο Daniel Barenboim σε τραγούδια του N. RIMSKY-KORSAKOV και του PETER ILYICH TCAIKOVSKY
Κυκλοφορεί στις 26 Μαρτίου 2010 από την Deutsche Grammophon
Περισσότερες πληροφορίες ...κάντε κλικ Εδώ
Δεν μπορώ να περιμένω !!!!!!!!!!

Δημοκρατικη Αναγέννηση, δελτίο τύπου

Η Δημοκρατική Αναγέννηση συμμετέχει με τα μέλη και τους φίλους τους στη διαμαρτυρία για την ψήφιση νόμου που χορηγεί δικαίωμα ψήφου και μαζική ιθαγένεια στους ξένους , κατά κανόνα λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Καλούμε τους συμπολίτες μας να διαμαρτυρηθούν μαζί μας ζητώντας την ματαίωση της ψήφισης.

Δημοκρατικη Αναγέννηση

Μας κόβουν δώρα και επιδόματα και χαρίζουν 200 εκατ. ευρώ στους μετανάστες!

Την ώρα που Γιώργος επικαλείται τον πατριωτισμό μας και μας κόβει επιδόματα δώρα ανεβάζει το κόστος ζωής...διαβάζουμε το παρακάτω και βγαίνουμε από τα ρούχα μας...

Από το Παρόν της Κυριακής
Την ώρα που το εισόδημα του λαού δέχεται άγρια επίθεση από την κυβέρνηση, ο υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Γιάννης Ραγκούσης φροντίζει να... ελαφρύνει από οικονομικά βάρη τους μετανάστες! Δηλαδή εμάς μας... φορτώνει κι εκείνους φροντίζει να μην τους επιβαρύνει!

Αυτό αποκαλύπτει σε δήλωσή της η βουλευτής Α΄ Αθήνας της ΝΔ Φωτεινή Πιπλή, που επισημαίνει πως στο νομοσχέδιο για το Μεταναστευτικό και τη Χορήγηση Ιθαγένειας το παράβολο πολιτογράφησης από 1.500 ευρώ μειώνεται σε 700, ενώ η επαναίτηση από 700 ευρώ μειώνεται στα 200!
Αν υπολογίσουμε ότι θα πολιτογραφηθούν ως Έλληνες 250.000 μετανάστες, εύκολα αντιλαμβανόμαστε πόσα χρήματα θα χάσει το κράτος μόνο από τις αιτήσεις: πάνω από 200 εκατ. ευρώ, τα οποία θα τα... γλιτώσουν οι μετανάστες!

Ο Γαλλικός στόλος στο Αιγαίο για άσκηση!

Αυστηρό μήνυμα της Γαλλίας προς την Άγκυρα: "Κόψτε τους τυχοδιωκτισμούς"

Ο γαλλικός στόλος έρχεται στο Αιγαίο για μεγάλες ασκήσεις συνολικά πέντε ημερών με την Πολεμική Αεροπορία! Ένα άλλου είδους μήνυμα, πέρα από την οικονομική στήριξη της Ελλάδας εκπέμπει το Παρίσι προς την Αθήνα, με παραλήπτη... την Άγκυρα.
Το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο του γαλλικού στόλου R91 CHARLES DE GAULLE και τα αντιτορπιλικά D651 JEAN-BART και D641 DUPLEIX από σήμερα και μέχρι την Πέμπτη και στις 17 και 18/03, θα διεξάγουν μεγάλες ασκήσεις σε Αιγαίο και Ιόνιο με την Πολεμική Αεροπορία.
Οι ασκήσεις θα έχουν τον χαρακτήρα TASMO, δηλαδή αεροπορικές επιχειρήσεις προς υποστήριξη ναυτικών δυνάμεων και θα συμμετέχουν όλοι οι τύποι μαχητικών αεροσκαφών της Π.Α. δηλαδή F-16, Mirage 2000EGM/-5, F-4E Peace Icarus και Α-7Ε, το AΣΕΠΕ ΕΜΒ-145 ERIEYE, επίγειοι σταθμοί έγκαιρης προειδοποίησης κλπ, ενώ από γαλλικής πλευράς θα συμμετάσχουν όλα τα μαχητικά του αεροπλανοφόρου (Rafale F.1/.2, Super Etendard και το ΑΣΕΠΕ E-2 Hawkeye).
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ελληνογαλλική άσκηση των τελευταίων ετών και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο προς την Άγκυρα να μην επιχειρήσει κάποιον τυχοδιωκτισμό ειδικά στην παρούσα χρονική συγκυρία. Η άσκηση γίνεται κατόπιν συνεννόησης σε υψηλό πολιτικό επίπεδο.

Αρειανάρα κόψε τους το χαμόγελο !!!!

Μας εχουν πρήξει με τα χαζά....υψοφοβίες, θερμοκρασίες και κουβέντες για τίτλο...

ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ !!!!
Τίτλο θα πάρει μόνο Άρης !!!!

Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

Διαβάζω ότι πλέον πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου είναι ο Τάκης Θεοδωρόπουλος. Ο περίεργος έχει διαβάσει δύο βιβλία του, ¨Το αριστερό χέρι της Αφροδίτης¨ και ¨Με την ανάσα της Αθήνας και της Ρώμης¨

Ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Τάκης Θεοδωρόπουλος είναι ο νέος πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου ΕΚΕΒΙ). Αντιπροέδρος διορίστηκε ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος και γραμματέας, η συγγραφέας και μεταφράστρια Σεσίλ Μαργέλου - Ιγγλέση.

Η νέα σύνθεση του ΔΣ του ΕΚΕΒΙ, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, πλασιώνεται από τα μέλη: Μαρία Παναγοπούλου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Γραμμάτων του ΥΠ.ΠΟ.Τ, Κλαίτη Σωτηριάδου, εκπρόσωπος των συγγραφέων, Ουρανία Ραγιά, εκπρόσωπος των εκδοτών, Γεώργιος Στεφάνου, εκπρόσωπος των βιβλιοπωλών, Βασίλειος Βιτσαξής, εκπρόσωπος των μεταφραστών και Μαρία Αλεξανδράκη, εκπρόσωπος των βιβλιοθηκονόμων.

Newsroom ΔΟΛ