Μπράβο στους λεβέντες φορτηγατζήδες!!!!

Κουράγιο στον αγώνα σας!!!!

Ελλάς Κύπρος Ένωσις !!!

Υπάρχει ελπίδα !!!!!

Σωστός ο φορτηγατζής !!!

Μπράβο στο λεβέντη που δε μάσησε στη φωλιά των πασόκων !!!!

Επιτέλους μια διαμαρτυρία με Ελληνικές σημαίες !!!

Σήμερα στη διαμαρτυρία των ιδιοκτητών φορτηγών κυμάτιζε μόνο η Ελληνική σημαία !!!!

Αλληλεγγύη στον αγώνα τους (αν και περνάμε δύσκολα)!!!

Πρώτο μέτρο υπέρ της ανταγωνιστικότητας

Πτώση του ΦΠΑ !!!!
Δεν πάει άλλο με την κρατική ακρίβεια.
Γιώργο κάνε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες φθηνότερα !!!
Αλλά κάνε εσύ την αρχή, δε μπορείς να ζητάς από τους σκοτωμένους εμπόρους-παραγωγούς-επαγγελματίες να απορροφούν τις δικές σας ανατιμήσεις.

true bloode episode 7 season 3

Αντί ο αντ1 να αγοράσει καμιά σειρά της προκοπής μας πλασάρει, κάθε βράδυ, τουρκικά σκουπίδια...
Μας έβαλαν τον οχραν και τον αχμέτ στα σπίτια μας!!!!
Εγώ θα δω Σούκι, Μπίλ και Έρικ !!!

Ο Καψής είναι βοηθός...

Ο κύριος Καψής ήταν βοηθός του κυβερνητικού εκπροσώπου σήμερα στο μέγκα...
Αθάνατη ελληνική δημοσιογραφία ....

Αν είχε κάνει επιστράτευση η Νέα Δημοκρατία...

Αν είχε κάνει επιστράτευση σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα η Νέα Δημοκρατία, σήμερα όλα τα μέσα θα μιλούσαν για Χούντα !!!!
Σήμερα απλά μιλούν για θέληση του μνημονίου !!!!

Χρ. Κώνστας....

Νέος ρόλος για το δημοσιογράφο του alter....
Κυβερνητικός εκπρόσωπος .
Τέτοιο μένος δεν έχω ξαναδεί....
Έπεσαν οι μάσκες...

Γεννήθηκα στο Χίλια Τετρακόσια Δύο

Παναγιώτης Κανελλόπουλος

Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
546 σελ.
ISBN 960-05-0136-Χ, ISBN-13 978-960-05-0136-0

Τα τελευταία χρόνια του Βυζαντίου, χρόνια δύσκολα και τραγικά, ταυτόχρονα όμως και δημιουργικά από πνευματική και καλλιτεχνική άποψη (η εποχή της "Παλαιολόγειας αναγέννησης"), περιγράφονται στο ιστορικό μυθιστόρημα του σημαντικού πολιτικού και συγγραφέα Παναγιώτη Κανελλόπουλου "Γεννήθηκα στα χίλια τετρακόσια δύο" (δημοσιεύθηκε το 1957). Ο ήρωας του βιβλίου, γεννημένος στην Πάτρα, συνδέει τη μοίρα του με εκείνη των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής -Σφρατζής, Πλήθων, Βησσαρίων, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, Μανουήλ και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος- και ακολουθεί τα βήματά τους στην Πελοπόννησο της νωπής μνήμης των Βιλλαρδουίνων, των Βενετικών κτήσεων και του Δεσποτάτου του Μυστρά, στην Αθήνα του Δούκα Ατσαγιόλι, στη Γαληνοτάτη Βενετία, στη Φλωρεντία και στη Φερράρα των θυελλωδών συζητήσεων για την ένωση των εκκλησιών και, τέλος, στη Βασιλεύουσα, όπου ο τελευταίος αυτοκράτορας θα δώσει την άνιση μάχη με τους Τούρκους.

Hellas Verona στο Facebook

klik εδώ

Γιατί έβαλαν στο στόχαστρό τους την Αγροτική Τράπεζα;

Μόλις λίγες ημέρες μετά την απόρριψη της προτάσεως Σάλα, η οποία αποτελούσε ένα τεράστιο σκάνδαλο, ήλθαν οι ελεγκτές των τραπεζών να μας πούνε ότι η Αγροτική Τράπεζα είναι η μόνη προβληματική τράπεζα της Ελλάδος!!! Συγκεκριμένα όπως ανακοινώθηκε πέρασαν τα αυστηρά τεστ κοπώσεως οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες, με μόνη εξαίρεση την Αγροτική, η οποία για τον λόγο αυτό θα προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, καθώς, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, εμφανίζει κεφαλαιακό έλλειμμα 246 εκατ. ευρώ.

Ο υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα, καθώς, όπως είπε, «τα τεστ διαμορφώθηκαν κάτω από ακραίες υποθέσεις, οι οποίες δεν είναι πολύ πιθανό να επαληθευτούν στην πράξη και προσέθεσε ότι το Δημόσιο θα συμμετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου της ΑΤΕ».

Επί της ουσίας, μετά την εξέλιξη αυτή, ο δρόμος για την λεηλασία της Αγροτικής Τράπεζας από την «ιδιωτική» πρωτοβουλία άνοιξε διάπλατα.

Γιατί την Αγροτική; Γιατί στην Αγροτική είναι υποθηκευμένη από τους Έλληνες αγρότες σχεδόν η μισή χώρα. Έτσι λοιπόν, με τον τρόπο αυτό, η «ιδιωτική» πρωτοβουλία, η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από πολυεθνικά κεφάλαια, θα πάρει στον έλεγχό της την μισή Ελλάδα!

πηγή

True Blood Season 3 Episode 6 "I've Got the Right to Sing the Blues"

Χαμός !!!!

Η «Αΐντα» του Βέρντι στο Ηρώδειο

Κλικ εδω

True Blood Season 3 Episode 5

Μπράβο στον Ολυμπιακό !!!

5άρα μέσα στα Τίρανα
Έκοψε το χαμόγελο και τα σχέδια των αλβανών ....

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !!!

Αίσχος, το Πασόκ διόρισε πρόεδρο της ΔΕΘ ¨¨Έναν ευρωπαίο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ κεντροαριστερό δικηγόρ﨨...

Ντροπή και πρόκληση για τον κόσμο της Θεσσαλονίκης.
Όλο το θέμα εδώ 1 και εδώ 2

Χαρίτα Μάντολες

Όταν το 1974 οι Τούρκοι μπήκαν στο χωριό της Χαρίτας Μάντολες, την Ελιά στη Κερύνεια, αυτή και αρκετοί συγχωριανοί της συνελήφθησαν από τα τουρκικά στρατεύματα και οδηγήθηκαν σε έναν ελαιώνα, λίγο έξω από το χωριό.Εκεί, πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ.Η Χαρίτα Μάντολες, κρατώντας το παιδί της σφικτά στην αγκαλιά της έπεσε στο χώμα και προσποιήθηκε ότι ήταν νεκρή λίγο πριν την βρούνε οι σφαίρες. Έτσι γλίτωσε τη ζωή του παιδιού της. Όμως ο σύζυγος της πυροβολήθηκε, ενώ προσπαθούσε να προστατέψει το άλλο τους παιδί πίσω από την πλάτη του. Όταν οι πυροβολισμοί τελείωσαν, η Χαρίτα Μάντολες σηκώθηκε και έτρεξε προς τον σύζυγο της και το άλλο τους παιδί. Ο σύζυγος της ήταν αιμόφυρτος στο έδαφος, ευτυχώς όμως το παιδί γλύτωσε τον θάνατο προστατευμένο πίσω από την πλάτη του πατέρα του. Οι Τούρκοι την άφησαν να πάρει το παιδί της, όμως δεν την άφησαν να μείνει κοντά στον σύζυγο της. Τότε ήρθαν άνδρες από τα Ηνωμένα Έθνη και πήραν τους ζωντανούς και τους μετάφεραν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Άφησαν πίσω τους δώδεκα άτομα που πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ. Μεταξύ αυτών ήταν ο σύζυγος, ο πατέρας και δύο γαμπροί της Χαρίτας Μάντολες.

Από τότε κανείς δεν γνώριζε αν κάποιοι τραυματίστηκαν και βρίσκονταν κάπου, ή αν ήταν όλοι νεκροί. Από τότε άρχισε ο Γολγοθάς αυτής της γυναίκας που, μόνη και αβοήθητη, ξεκίνησε ένα αγώνα ενάντια στη τουρκική κατοχή και την εξεύρεση των δικών της ανθρώπων. Επί 34 ολόκληρα χρόνια, η Χαρίτα Μάντολες πάλεψε για την Κύπρο, για τους χαμένους δικούς της και το χαμένο χωριό της. Ενώ οι άλλοι Κύπριοι ζούσαν μέσα στη λήθη που έφερε ο πουπουλένιος νεοπλουτισμός τους, αυτή η απλή γυναίκα νυχτοξημερωνόταν στα οδοφράγματα και διαφώτιζε τους τουρίστες, καλώντας τους να μην επισκέπτονται τα κατεχόμενα. Έτρεχε στις πρεσβείες και τα μέγαρα των μεγάλων δυνάμεων, στην Κύπρο και το εξωτερικό, να μάχεται για την Κύπρο και τους αγνοούμενους μας. Η Χαρίτα Μάντολες πάλεψε μόνη για όλους εμάς, που το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να ζούμε στη καλοπέραση και να μιμούμαστε τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι είναι αυτοί που μας μύησαν στο υλισμό, που μας έφερε τη λησμονιά και την εθνική απαλλοτρίωση. Η Χαρίτα Μάντολες πάλεψε έχοντας σαν μοναδικό της όπλο την Ελληνική ψυχή της και είναι αυτή η Ελληνική ψυχή της που μας ταρακουνάει εμάς τους υπόλοιπους από τον ύπνο της ψεύτικης αγαλλίασης.

Φέτος η Χαρίτα Μάντολες πληροφορήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ότι τα οστά του συζύγου της και των άλλων χωριανών της βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο. Της έστειλαν ότι απέμεινε από τα λείψανα του συζύγου της - δύο πόδια και ένα χέρι. Χωρίς κρανίο, χωρίς κορμί, αυτά δεν βρέθηκαν. Μετά από 34 χρόνια τον έθαψε καθώς αρμόζει σε ένα ορθόδοξο χριστιανό.

Το βρήκα εδώ

ΝΥΡΕΝΒΕΡΓΗ 1945 Η ΔΙΚΗ ΠΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Παπαφλωράτος Ιωάννης
Eurobooks

Οι μάχες στο ευρωπαϊκό θέατρο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ετερματίσθησαν τον Μάϊο του 1945. Ήδη από την έναρξη της συρράξεως εγένετο ευρέως λόγος για εγκλήματα του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Οι Γερμανοί απέδιδαν τις κατηγορίες αυτές στη διαβόητη βρεταννική προπαγάνδα. Σταδιακά, όλο και περισσότερες αναφορές σε ακρότητες, οι οποίες ελάμβαναν χώρα στην ηπειρωτική Ευρώπη, έρχονταν στο φως της δημοσιότητος, κυρίως μετά την έναρξη της «επιχειρήσεως Μπαρμπαρόσσα» εναντίον των Σοβιετικών. Λίγους μήνες αργότερα, εισήλθαν στον πόλεμο και οι Αμερικανοί και ο αγώνας εναντίον του Άξονος έλαβε μία περισσότερο ιδεαλιστική χροιά. Μετά τη λήξη του πολέμου, ήρθε η ώρα να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες και να αποδοθεί η δικαιοσύνη, η «Νέμεσις» των αρχαίων Ελλήνων. Η κοινή γνώμη στις χώρες των Συμμάχων αλλά και πολλών ουδετέρων κρατών περίμενε με αγωνία να τιμωρηθούν οι ένοχοι των εγκλημάτων.

Ύστερα από πολλές αμφιταλαντεύσεις, οι νικήτριες Μεγάλες Συμμαχικές Δυνάμεις κατέληξαν στη σύσταση ενός στρατιωτικού δικαστηρίου στη Νυρεμβέργη, αγαπημένη πόλη των Εθνικοσοσιαλιστών, καθώς σε αυτήν διοργάνωναν τα συνέδριά τους προπολεμικώς. Τον Νοέμβριο του 1945, ξεκίνησε στην πόλη αυτή η συγκεκριμένη δίκη, στην οποία εκάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου πολλοί Γερμανοί αξιωματούχοι. Εντούτοις, οι ηγέτες του Γ΄ Ράϊχ (Χίτλερ, Γκαίμπελς, Χίμμλερ) είχαν αυτοκτονήσει και μόνον ο Χέρμαν Γκαίρινγκ μπορούσε να θεωρηθεί ότι κατείχε ένα τόσο σημαντικό αξίωμα ώστε να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις. Ακολούθησαν και άλλες δίκες, οι οποίες αφορούσαν Γερμανούς (κυρίως) και Ιάπωνες (δευτερευόντως) κατηγορουμένους.

Η δίκη της Νυρεμβέργης διήρκεσε πολύ περισσότερο του αναμενομένου (συνολικά έλαβαν χώρα 284 συνεδριάσεις) και ολοκληρώθηκε την 30^η Σεπτεμβρίου του 1946. Η αποτυχία των Συμμάχων να οδηγήσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου τους βασικούς υπευθύνους για τα «αποτρόπαια εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού» δεν εμείωνε σημαντικά τη σπουδαιότητα της δίκης. Άλλωστε, ήταν η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα εγνώρισε τέτοια φρίκη και το αίμα των εκατομμυρίων θυμάτων του πολέμου ζητούσε δικαίωση, αν όχι εκδίκηση. Κατά την ακροαματική διαδικασία, ακούστηκαν φρικιαστικές ιστορίες, που συνεκλόνισαν τότε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Η καταγραφή και μόνον των όσων ελέχθησαν κατά τη διαδικασία αυτή θα απαιτούσε τη συγγραφή πολλών τόμων. Τα τεκταινόμενα στη δίκη ενεγράφησαν σε μαγνητοταινίες μήκους 27 χιλιομέτρων και σε 7.000 δίσκους!

Στο παρόν σύγγραμμα, εκτίθενται με νηφαλιότητα τα γεγονότα που οδήγησαν τις ηγεσίες των Συμμάχων στην επιλογή της συγκεκριμένης ποινικής διαδικασίας. Επίσης, παρουσιάζονται συνοπτικά οι προκαταρκτικές ενέργειες (π.χ. η σύλληψη και η επιλογή των κατηγορουμένων), καθώς και τα τεκταινόμενα στην ακροαματική διαδικασία, σε αδρές γραμμές. Κατόπιν, περιγράφεται με γλαφυρότητα το παρασκήνιο για την έκδοση της αποφάσεως με βάση πηγές, προερχόμενες από τους ίδιους τους δικαστές. Τέλος, παρατίθεται η ετυμηγορία του δικαστηρίου και διάφορα στοιχεία γύρω από τις τελευταίες στιγμές των καταδικασθέντων, ενώ γίνεται αναφορά στο τι απέγιναν όσοι γλίτωσαν την αγχόνη.

Mae West

Ως γνωστόν, η καμπύλη είναι η πιο αισθησιακή απόσταση μεταξύ δύο σημείων

Ο δρόμος της τέχνης στο Γλάρο του Τσέχωφ.

Από το Γλάρο του Τσέχωφ, ο γιατρός Ντορν μιλά με Τρεπλιεφ για το έργο που παρουσίασε.

ΝΤΟΡΝ
Λοιπόν, εμένα το έργο μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι βέβαια κάπως παράξενο και δεν ξέρω και πως τελειώνει, αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Έχεις ταλέντο, πρέπει να συνεχίσεις...(Ο Τρεπλιεφ του σφίγγει το χέρι δυνατά και τον αγκαλιάζει απότομα) Παραείσαι όμως ευαίσθητος. Και δάκρυα, βλέπω...Τι ήθελα να πω; Το θέμα σου το άντλησες από το χώρο των αφηρημένων ιδεών κι έτσι έπρεπέ να κάνεις. Ένα έργο τέχνης πρέπει οπωσδήποτε να περιέχει κάποια μεγάλη ιδέα. Όποια κι αν είναι αυτή. Μόνο ό,τι είναι σοβαρό, είναι και ωραίο...Πολύ χλωμός μου φαίνεσαι.

ΤΡΕΠΛΙΕΦ
Δηλαδή εσείς λέτε - ότι πρέπει να συνεχίσω;

ΝΤΟΡΝ
Ναι...Αλλά να μιλάς μόνο για πράγματά σημαντικά, αιώνια. Εγώ, ξέρεις, τη ζωή μου τη φχαριστήθηκα, δεν έχω παράπονο. Αν όμως είχα δοκιμάσει την πνευματική ανάταση που νοιώθει ο καλλιτέχνης τη στιγμή της δημιουργίας, νομίζω πως θα περιφρονούσα το σαρκίον μου κι ό,τι σχετίζεται μ αυτό και θα προσπαθούσα να πετάξω όσο γίνεται πιο ψηλά, μακριά από τούτη τη γη.

ΤΡΕΠΛΙΕΦ
Με συγχωρείτε, η Νίνα που είναι;

ΝΤΟΡΝ
Και κάτι ακόμα: Η ιδέα που εκφράζει το έργο σου πρέπει να είναι ξεκάθαρη, συγκεκριμένη. Πρέπει να ξέρεις για ποιό λόγο γράφεις. Γιατί αν προχωρήσεις στο δρόμο της τέχνης χωρίς συγκεκριμένο στόχο, θα χαθείς, το ταλέντο σου θα είναι η καταστροφή σου.

Μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου, από τις εκδόσεις Κέδρος.

Τίτλοι τέλους για τον Manute Bol

Με μεγάλη στεναχώρια για εμάς που παίζαμε μπάσκετ την εποχή που έκανε καριέρα στο ΝΒΑ ο Μανούτ Μπολ. Ελαφρός ατάλαντος αλλά δεινός κόφτης...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει... Διαβάζω

Ενα αεροπλάνο μετέφερε τη σορό του μπασκετμπολίστα φαινόμενο Manute Bol στο Σουδάν
οπου και έγινε χθες η κηδεία του.

Ο ύψους 2.31 μέτρων Bol γεννήθηκε στο Σουδάν όπου και τον είδε μια μέρα ένας
προπονητής να παίζει μπασκετ.
Δεν έχασε την ευκαιρία και τον πήρε μαζί του. Μετά απο 10 σεζονς του NBA εγραψε τη δική του ιστορία στο μπασκετ. Εφυγε απο τη ζωή σε...
ηλικία 47 ετών.

Read more: http://www.enimerwsi.com/2010/07/anute-bol.html#ixzz0spR0Ubo8

Σαν σήμερα...το 2004 !!!!

Κηφηνείον «Η Ωραία Ελλάς», του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου – Ιστορικού

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές...

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί πήγαινε δεξιά καί τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε...

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

Παρ' όλο πού γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής καί δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.

Τούτη η παιδεία, πού όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ’ ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα καί το

φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας καί η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσαμε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία καί την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τί να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης καί των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό καί πιο μεγάλο.

Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ πού καταπίνει σελίδες σαν χάπια καί πού θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Καί το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό καί ως λόγος καί ως περιεχόμενο.

Καί τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» πού πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική καί τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πώς δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία πού προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα πού προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα καί στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια καί οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα πού μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -καί μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές καί δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες πού ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- πού προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;

Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη καί του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς καί Ουκρανούς.

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών πού την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων πού την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία πού ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.

Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική καί την αγροτική τάξη. Στήν πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» καί υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις καί τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», οπού «μπαγιαντέρες» κάθε λογής καί φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, πού έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Καί που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flen-tium (-κοιλάς κλαυθμώνων) καί θα κινείται quasi osculaturium inter flen-tium (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως καί οδύνης).

Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας πού θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως καί την παιδεία πού εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, πού τα κουράζει με την παπαγαλία καί το βάρος άχρηστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη καί η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη πού τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!

Είναι θλιβερή η εικόνα πού παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες καί θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, πού, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά πού λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», πού πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα πού οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απ’ έξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» καί οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».

Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από ξένους. Στίς οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σέ λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων πού κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών πού θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη καί τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, πού δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμαι μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν πού προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» καί πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, πού πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κώνειου πού χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...

Λυπάμαι πού θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές καί τα ΜΜΕ σακάτεψαν καί σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματα της -δικαιώματα στην τεμπελιά- καί ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.

Αναδημοσίευση από το Περιοδικό «Θαβώρ»

ΠΗΓΗ

Τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Αθανάσιου Διάκου που φιλοτέχνησε η Χιώτισσα γλύπτρια Μαίρη Παπακωνσταντίνου

Από το Odysseas from Chios. κλικ εδω

Ζαγάλισα, οι Πομάκοι στο Διαδίκτυο

Βγήκε στον αέρα η ανανεωμένη ιστοσελίδα της πομακικής εφημερίδας “Ζαγάλισα”. Περιλαμβάνει τον πρώτο πλήρη οδηγό για τα Πομακοχώρια της ελληνικής Θράκης (με χάρτες, εικόνες κτλ), παλιότερα τεύχη της εφημερίδας, άρθρα για την πομακική ιστορία και τον πολιτισμό, καθώς και θέματα που πρώτη φορά παρουσιάστηκαν στο αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας.

Είναι μια προσπάθεια διάσωσης της πομακικής ταυτότητας που δέχεται την επίθεση του τουρκικού εθνικισμού ο οποίος θέλει να τουρκοποιήσει τις μουσουλμανικές μειονότητες και να τις στρέψει εναντίον της Ελλάδας.

Όποιος ενδιαφέρεται ας μπει στο www.zagalisa.gr

Κάθε βοήθεια καλοδεχούμενη

πηγή

Βάστα Ρόμελ

Από το ιστολόγιο ¨Προεδρική Δημοκρατία¨

Η ιστορία λέει ότι επί Γερμανικής κατοχής, οι μαυραγορίτες της εποχής έλεγαν το γνωστό «βάστα Ρόμελ». Δηλαδή εύχονταν να κρατήσει στη μάχη της Αφρικανικής ερήμου ο Γερμανός στρατηγός Ρόμελ, προκειμένου να διατηρηθεί η Γερμανική κατοχή στην Ελλάδα που εξασφάλιζε τον πλουτισμό των μαυραγοριτών.

Σήμερα βλέπουμε μια αγωνία, μια προσμονή αλλά και μια βοήθεια προς το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση από διάφορες πλευρές, προκειμένου να αντέξουν όσο το δυνατόν πιο πολύ και να διατηρηθεί το κατοχικό καθεστώς που.....


μας έχει επιβληθεί.

Ας δούμε αυτές τις πλευρές και τους λόγους για τους οποίους η κάθε μια θέλει τη διατήρηση του καθεστώτος:

1) Κατ’ αρχήν το ίδιο το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, με όλους τους βουλευτές και τα στελέχη του, εύχεται και προσπαθεί με κάθε τρόπο να διατηρηθεί και να αντέξει το πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση στην εξουσία και αυτό, αν μη τι άλλο είναι ευνόητο, αφού τα κομματικά στελέχη απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας.

2) Η Τρόϊκα, δηλαδή το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ, στηρίζουν το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση και εύχονται να αντέξει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Φτάνουν δε στο σημείο να μας «απαγορεύουν» και τις πρόωρες εκλογές, μέχρι να εξοφληθούν οι διεθνείς και εγχώριοι τοκογλύφοι και να γίνουν η χώρα και ο λαός τα απόλυτα υποχείριά τους.

3) Το τραπεζικό κατεστημένο, προσβλέπει στην αντοχή του πολιτικού συστήματος και της κυβέρνησης, μέχρι να ξεσαβουρώσει από τα τοξικά ελληνικά ομόλογα.

4) Το πανεπιστημιακό κατεστημένο, απέχει με τη σιωπή του και αγωνιά μήπως καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και χαθεί ο κρατικός χαρακτήρας των πανεπιστημίων, που θα σημάνει απώλεια των προνομίων, των θέσεων και των απολαβών.

5) Τα διάφορα κρατικοδίαιτα παράσιτα αγωνιούν και στηρίζουν με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτουν το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση, καθόσον φοβούνται μη χάσουν τις κρατικές προμήθειες, τι κρατικές απολαβές και τα δημόσια έργα.

6) Οι εργοδοτικοί φορείς εύχονται την αντοχή της κυβέρνησης μέχρι να ξεθεμελιωθούν όλα τα εργατικά δικαιώματα.

7) Το συνδικαλιστικό κατεστημένο, είναι στην καλύτερή του, αφού έχει αντικείμενο ενασχόλησης που του δίνει εξουσία και δημόσια προβολή. Στην ουσία όμως μέσω αποσπασματικών απεργιών και διαφόρων δήθεν αγωνιστικών ενεργειών, εκτονώνει τη λαϊκή οργή και προσφέρει υπηρεσίες στήριξης στο πολιτικό σύστημα και στην κυβέρνηση.

8) Ολόκληρο το οικογενειοκρατικό πολιτικό κατεστημένο της χώρας, προσφέρει υπηρεσίες στήριξης της κυβέρνησης, καθόσον φοβάται μην καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και βρεθεί εκτός εξουσίας.

9) Τα αριστερά κόμματα, εκτιμούμε ότι επί της ουσίας δεν θέλουν την κατάρρευση της κυβέρνησης, ίσως γιατί ονειρεύονται τη δημιουργία ενός εξαθλιωμένου προλεταριάτου για πολιτική εκμετάλλευση. Εννοείται ότι δεν θέλουν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος καθόσον θα καταρρεύσουν και θα εξαφανιστούν και τα ίδια που αποτελούν τους ηθικούς στυλοβάτες του συστήματος.

10) Τα διάφορα κυκλώματα που δρουν και κερδίζουν μέσα από τον κρατικό κορμό, εύχονται τη διατήρηση της κατάστασης προκειμένου να μακροημερεύουν και να κερδίζουν εκατομμύρια στις καταθέσεις τους.

Στην κατάσταση αυτή μπορείτε να προσθέσετε και εσείς φίλοι αναγνώστες πολλές άλλες κατηγορίες.

Εκείνο μόνο που εμείς έχουμε να σημειώσουμε, είναι ότι όλοι αυτοί που τώρα εύχονται ή και βοηθούν στο να αντέξει το πολιτικό σύστημα και το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είναι όλοι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή μας κατάντια και είναι οι ίδιοι που τώρα διεκδικούν να μας βγάλουν δήθεν από την κρίση.

Προφανώς αφιλοκερδώς και για το καλό μας.

πηγή

Περί πατριωτικού ψηφοδελτίου στην Αθήνα

Φυσικά και θα θέλαμε πατριωτικό ψηφοδέλτιο στην Αθήνα αλλά και όπου αλλού...

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι, γιατί τόση προβολή στο πρόσωπο του κυρίου Σπύρου Χατζάρα;
Ολόκληρος Πατριωτικός Χώρος και πρέπει να προβάλουμε ως ηγετική μορφή έναν πρώην ταλιμπάν του Πασόκ;

Αυτά τα σύνδρομα των μεταγραφών από άλλους χώρους τα είχε χρόνια και η Νέα Δημοκρατία και σήμερα τρέχει και δεν φτάνει !!!

Ο πατριωτικός χώρος δεν πρέπει να ξαναγίνει όχημα προσωπικών φιλοδοξιών ...

Εξάλλου από όσο γνωρίζω στην Αθήνα έχει αναγγελθεί καθαρά πατριωτικό ψηφοδέλτιο...

Εκει στο ΛΑΟΣ...

Θέλουμε κόντρα-πίεση με την κυβέρνηση για τα εθνικά θέματα...(ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΙΓΑΙΟ, ΚΥΠΡΟ)

Αφήστε τα χαζά και τις κόντρες με το ΠΑΜΕ,
ας τις κάνουν οι βουλευτές του Πασόκ...

Τη Μακεδονία την ξεπούλησε παλιά το ΚΚΕ ....Σήμερα όμως θα την χαρίσει στον Γκρουέφσκι ο Γιώργος...αρά αυτόν έχουμε στόχο...

Όχι τους δεινόσαυρους της Αλέκας !!!!

Μεγάλη πρόκριση της Ολλανδίας !!!!!

Επιτέλους...

Διακοπές....μόνο στην Ελλάδα...

Μπράβο στον αδερφό από την Κύπρο !!!

True Blood στις 11 Ιουλίου το νέο επεισόδιο...

Υπομονή για το νέο επεισόδιο...

Εξωγήινος ο περίεργος...

Όταν είναι σε μια παρέα και στην κουβέντα πει ότι δεν οδηγεί και ότι δεν έχει κινητό...

Όλοι τον βλέπουν σαν εξωγήινο !!!!

Πλησιάζει όμως η ώρα ...που το στυλ του πρείεργου θα γίνει μόδα...

Όμως από ανάγκη...