Ο Ανχης (ΠΒ) Καλμπουρτζής Στυλιανός είναι ο πλέον υψηλόβαθμος Έλληνας Αξιωματικός που θεωρείται αγνοούμενος μετά τον πόλεμο του 1974 στην Κύπρο. Παρά τις δηλώσεις διασωθέντων Στρατιωτών του της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού ότι ο Διοικητής τους σκοτώθηκε στη μάχη, εμφανίζονται κατά καιρούς στοιχεία που θέλουν τον Αντισυνταγματάρχη να παραμένει εν ζωή και όμηρος των Τούρκων. Το πιο δραματικό από αυτά σχετίζεται με τηλεφωνικό μήνυμα που φέρεται να εξέπεμψε από την Κωνσταντινούπολη ο αιχμάλωτος Αντισυνταγματάρχης προς τον γαμπρό του. Προ ημερών κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η πληροφορία πως τα οστά του βρέθηκαν σε καμίνι στην περιοχή Μπέλλα-Πάις. Το ερώτημα που προκύπτει στο σημείο αυτό είναι αμείλικτο. Για ποιο λόγο – αφού εδώ και ένα χρόνο έχει ανασυρθεί η σωρός του ανθρώπου που θεωρείται πως είναι ο Αν/χης Καλμπουρτζής – οι αρμόδιοι δεν έχουν προχωρήσει στην ταυτοποίηση του γενετικού της υλικού;
23 Ιουλίου 1974 – Η θυσία της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού
Από το χώρο τάξεώς της η 181 ΜΠΠ υποστήριζε με τα πυρά της τις ηρωικές προσπάθειες της 32 Μοίρας Καταδρομών και του 399 Τάγματος Πεζικού στις περιοχές Άσπρη Μούττης, Αγύρτας και Αγίου Ιλαρίωνα. Τα πυρά της προκάλεσαν εξοντωτικές καταστροφές και κόλαση πυρός στις γραμμές των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή. Με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 22/07/74 στις 16:00, η 181 ΜΠΠ παρέμεινε ταγμένη στη διάβαση του Μπέλλα-Πάις. Παρά την κατάπαυση του πυρός, οι τουρκικές δυνάμεις συνέχιζαν να ενεργούν επιθετικά σε όλα τα μέτωπα στο προγεφύρωμα που είχαν δημιουργήσει και κυρίως στον ανατολικό Πενταδάκτυλο, όπου αμυνόταν η 32 Μ.Κ. και το 399 Τ.Π. Οι Μονάδες αυτές τελικά προχώρησαν σε σύμπτυξη, σε αντίθεση με την 181 ΜΠΠ, που λόγω αλλοπρόσαλλων διαταγών του ΓΕΕΦ παρέμεινε στις θέσεις και κυκλώθηκε από τον εχθρό. Όταν τελικά δόθηκε διαταγή για απαγκίστρωση ήταν πολύ αργά. Κατά την κίνηση προς Συγχαρί, η Μονάδα δέχθηκε σφοδρά πυρά από ένα τουρκικό Τάγμα Πεζικού και Καταδρομείς και η μάχη που έλαβε χώρα ήταν φονικότατη. Σύμφωνα με έγκυρες μαρτυρίες, ο Αν/χης Καλμπουρτζής πολέμησε στο πλευρό των ανδρών του μέχρι το τέλος, βάλλοντας μόνος από την πλέον προκεχωρημένη θέση αμύνης, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στον εχθρό. Δεν έχει ξεκαθαριστεί αν έπεσε από πυρά των Τούρκων, αυτοκτόνησε όταν όλα είχαν τελειώσει ή συνελήφθη αιχμάλωτος.
Για την Ιστορία ας σημειωθεί ότι στον Ήρωα Καλμπουρτζή Στυλιανό είχε απονεμηθεί το Πολεμικό Μετάλλιο Ανδρείας στις 28 Αυγούστου 1947, όταν και προήχθη επ ‘ ανδραγαθία στο βαθμό του επιλοχία. Στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων εισήχθη με το πέρας των επιχειρήσεων 46-49.
πηγή
23 Ιουλίου 1974 – Η θυσία της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού
Από το χώρο τάξεώς της η 181 ΜΠΠ υποστήριζε με τα πυρά της τις ηρωικές προσπάθειες της 32 Μοίρας Καταδρομών και του 399 Τάγματος Πεζικού στις περιοχές Άσπρη Μούττης, Αγύρτας και Αγίου Ιλαρίωνα. Τα πυρά της προκάλεσαν εξοντωτικές καταστροφές και κόλαση πυρός στις γραμμές των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή. Με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 22/07/74 στις 16:00, η 181 ΜΠΠ παρέμεινε ταγμένη στη διάβαση του Μπέλλα-Πάις. Παρά την κατάπαυση του πυρός, οι τουρκικές δυνάμεις συνέχιζαν να ενεργούν επιθετικά σε όλα τα μέτωπα στο προγεφύρωμα που είχαν δημιουργήσει και κυρίως στον ανατολικό Πενταδάκτυλο, όπου αμυνόταν η 32 Μ.Κ. και το 399 Τ.Π. Οι Μονάδες αυτές τελικά προχώρησαν σε σύμπτυξη, σε αντίθεση με την 181 ΜΠΠ, που λόγω αλλοπρόσαλλων διαταγών του ΓΕΕΦ παρέμεινε στις θέσεις και κυκλώθηκε από τον εχθρό. Όταν τελικά δόθηκε διαταγή για απαγκίστρωση ήταν πολύ αργά. Κατά την κίνηση προς Συγχαρί, η Μονάδα δέχθηκε σφοδρά πυρά από ένα τουρκικό Τάγμα Πεζικού και Καταδρομείς και η μάχη που έλαβε χώρα ήταν φονικότατη. Σύμφωνα με έγκυρες μαρτυρίες, ο Αν/χης Καλμπουρτζής πολέμησε στο πλευρό των ανδρών του μέχρι το τέλος, βάλλοντας μόνος από την πλέον προκεχωρημένη θέση αμύνης, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στον εχθρό. Δεν έχει ξεκαθαριστεί αν έπεσε από πυρά των Τούρκων, αυτοκτόνησε όταν όλα είχαν τελειώσει ή συνελήφθη αιχμάλωτος.
Για την Ιστορία ας σημειωθεί ότι στον Ήρωα Καλμπουρτζή Στυλιανό είχε απονεμηθεί το Πολεμικό Μετάλλιο Ανδρείας στις 28 Αυγούστου 1947, όταν και προήχθη επ ‘ ανδραγαθία στο βαθμό του επιλοχία. Στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων εισήχθη με το πέρας των επιχειρήσεων 46-49.
πηγή
