Ψύχραιμες απόψεις για το μεταναστευτικό στο περιοδικό Άρδην

Συμφωνείς δε συμφωνείς με τις θέσεις του Άρδην, το περιοδικό παράγει σκέψη και δίνει υλικό για προβληματισμό. Αντιγράφω ενα μικρό απόσπασμα από το ¨

Ελληνικό έθνος και σύγχρονη μετανάστευση¨

(ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ) Πάντως αξίζει να το αγοράσετε !!!!

Χρειάζεται μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική για το μεταναστευτικό και την πολιτισμική και πολιτική συνοχή της χώρας. Μια πολιτική που μπορεί να συνοψιστεί στα εξής:

Α. Ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, σε όλα τα επίπεδα, σταδιακώς, και στον βαθμό που ολοκληρώνεται αυτή η ένταξη. Δηλαδή, για παράδειγμα, προηγείται η οικονομική, κοινωνική, εκπαιδευτική και πολιτισμική ένταξη των μεταναστών και ακολουθεί η πολιτική και όχι το αντίστροφο, όπως θέλει να κάνει το ΠΑΣΟΚ του «Γιώργου». Γι’ αυτό πρέπει να δημιουργηθεί και ένα υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που θα μεριμνά για τα ζητήματα της εργασίας, της κατοικίας, της εκπαίδευσης και της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών, καθώς και για τον επιθυμητό αριθμό μεταναστών. Βασική κατεύθυνση της μεταναστευτικής πολιτικής πρέπει να είναι η αποφυγή δημιουργίας γκέτο σε επίπεδο κατοικίας, εκπαίδευσης, περιφερειακής συγκέντρωσης. Γι’ αυτό πρέπει να οριστεί ένα συνολικό όριο στον αριθμό των μεταναστών και ταυτόχρονα να επιδιώκεται μια όσο το δυνατόν πιο ισόρροπη κατανομή τους. Δεν μπορεί, π.χ., στην Αθήνα, τα βόρεια προάστια να αποτελούν χώρους μειωμένης συγκέντρωσης μεταναστών και αυτοί να συγκεντρώνονται στο υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας και τις δυτικές συνοικίες. Και βέβαια, το ύψος του επιπέδου των δικαιωμάτων που παραχωρούνται θα πρέπει να συναρτάται με τον βαθμό της ένταξης στην ελληνική κοινωνία –εκμάθηση της γλώσσας, εκμάθηση της ελληνικής ιστορίας, κ.λπ.

Β. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανοικτά ζητήματα των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, θα πρέπει να αποφευχθεί η συσσώρευση μεταναστών στις παραμεθόριες περιφέρειες της χώρας, όπου θα πρέπει να οριστεί χαμηλότερο ποσοστό διαμονής μεταναστευτικού πληθυσμού.

Γ. Αγώνας για κατάργηση της Συνθήκης του Δουβλίνου, που υποχρεώνει την Ελλάδα να κρατάει το σύνολο των λαθρομεταναστών στο έδαφός της, και, παράλληλα, ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων και επιστροφή των λαθρομεταναστών στις χώρες τους, με οικονομική ενίσχυση από το ελληνικό κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να μπορέσουν να ζήσουν εκεί.

Δ. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, θα ήταν δυνατόν να υπάρχει μια φιλικότερη πολιτική απέναντι στους αποδεδειγμένα πολιτικούς πρόσφυγες και να μην τους παίρνει η μπάλα μαζί με τους λαθρομετανάστες.

Ε. Αγώνας στα πλάισια των διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών και παρέμβαση στα κινήματα όλων των χωρών, για ουσιαστική βοήθεια στις χώρες του Νότου, και για αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης ώστε να μειωθούν τα μεταναστευτικά κύματα.

Είμαστε υποχρεωμένοι να αποσπάσουμε το ζήτημα της μετανάστευσης από τα χέρια της ακροδεξιάς, η οποία το χρωματίζει με ρατσιστική λογική και φρασεολογία, και να συγκροτήσουμε μια πλειοψηφική δημοκρατική πρόταση για το μεταναστευτικό, η οποία, παίρνοντας υπόψη πως η μεγάλη είσοδος είναι ήδη πραγματικότητα, θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει τη μεγάλη πρόκληση που συνιστά η μετανάστευση για τον ελληνικό λαό. Κάποια από τα στοιχεία που συγκροτούν αυτή την πρόκληση παρουσιάζουμε στο εκτενές αφιέρωμα που ακολουθεί. Ελπίζουμε να αποτελέσει τη βάση ενός βαθύτερου προβληματισμού, για ένα ζήτημα που πολλές φορές είχαμε θίξει μέχρι σήμερα, χωρίς όμως, ποτέ, να εμβαθύνουμε σε αυτό.
Είμαστε πεπεισμένοι πως, στην Ελλάδα, επειδή το μεταναστευτικό ζήτημα διαπλέκεται ουσιωδώς με τα λοιπά εθνικά ζητήματα, υπάρχει μια δημοκρατική πλειοψηφία που έχει αρχίσει να κατανοεί τη σοβαρότητα του ζητήματος και η οποία είναι διατεθειμένη να συζητήσει με όρους κοινωνικής συνοχής, εθνικής επιβίωσης, αλλά ταυτόχρονα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Αυτή την ελληνική «μεσότητα», που βρίσκεται στην παράδοσή μας, θα πρέπει να επιστρατεύσουμε στον προβληματισμό μας, χωρίς να κρύψουμε τίποτε και χωρίς να φοβηθούμε τίποτε.