Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Απλες σκέψεις για τη σημερινή ημέρα...


Βλέπω τα έκτακτα δελτία και δεν μπορώ να καταλάβω το μέγεθος της απώλειας του μέτρου σε αυτόν τον τόπο.
Μπορώ να καταλάβω ότι είναι λογικό να έχουμε μια ημέρα μνήμης για τον άδικο χαμό του νεαρού Αλέξη. Να έχουμε την ημέρα θανάτου του μνημόσυνα, πορείες, εκδηλώσεις και ότι άλλο στα πλαίσια του νόμου. Όμως δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί πρέπει να έχουμε έναν τεράστιο αποσυντονισμό του κράτους από την Παρασκευή και αύριο να ακούω ότι θα έχει ξανά πορεία αλλά και 3ωρη στάση εργασίας της Ολμε στέλνοντας τα παιδιά στο δρόμο...
Φήμες λένε ότι θα έχουμε αναστάτωση όλη την επόμενη εβδομάδα...

Η πατρίδα μας έχει να θυμάται πολλούς σταθμούς, πολεμικές νίκες και ήττες, πολιτικές δολοφονίες και αντροπές, εθνικές ταπεινώσεις, νεκρούς σύγχρονους ήρωες(Ίμια).

Με ποιούς ασχολούνται όμως πάνω από μερικές ώρες;

Νομίζω ότι έχει χαθεί το μέτρο, η δολοφονία του νεαρού Αλέξη είναι καταδικαστέα αλλά δεν είναι άλοθι για την έκρηξη βίας που ζούμε... Έχουμε χάσει το μέτρο στα πάντα...

Υπάρχει όμως και μια άλλη Ελλάδα, της δουλειάς, της προόδου, της λογικής, της τέχνης... Αυτή θέλουμε να βγάλουμε μπροστά, κόντρα στους μπαχαλάκιδες, στα λαμόγια, στους αεριτζίδες, στους χρήσιμους ηλίθιους που κάνουν τα στραβά μάτια και δικαιολογούν καταστάσεις...

Για να δούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου